Ramazan’ın bitmesine beş gün seçimlere bir aydan az bir süre kaldı. Biz vatandaşlar da neredeyse bir yıldır bu seçimlerle yatıp kalkıyoruz. Önümüzdeki 20-25 gün de meydanlar daha da hararetleneceğe benzer. Harbiden biz kimi seçeceğiz veya gerçekten bu kavgalar bizim için mi yapılıyor?
Bir gazeteci olarak beni ne partiler ne de seçilecek vekiller ilgilendirmiyor. Onların da bizimle çok ilgilendiğini düşünmüyorum. Bendeniz siyaseti çözüm sanatı olarak gördüm yıllarca. Bu yüzden daha çok vatandaşın sorunlarını dinleyecek, gerçekçi çözüm önerileri sunacak siyasetçiler aradım bütün yazılarımda. Bu önerilerin ne kadarı vatandaşın sorunlarıyla alakalı onu sorguladım. Kürsülere çıkıp vaatler sırlamak bana çokta gerçekçi gelmedi işin açıkçası. Şuan ekranlarda vekil tartışmaları var da ben seçeceğim vekillerin hiç birini tanımıyorum. Hakeza vatandaşlar da partilerin tartıştığı vekil adaylarından başka tanımıyor.
Mitingler başlayınca belki çıkacaklar meydanlara. Ama öncesinde hangi miting de hangi kıyafeti giyecekler onu ayarlıyorlar. Broşürler de işin çabası. Bir de mitin meydanların da yapacakları masraflar var. Onlar için hiçte dert değil. Zira seçilirlerse vekil maaşlarıyla bunları telafi ederler nasıl olsa. Meydanlarda da enflasyondan, pahalılıktan vatandaşın çektiği geçim sıkıntılarından bahsedip gönülleri de alınır bir şekilde.
Sevgili vatandaşlarım, size bir iyi bir de kötü haberim var. Önce kötü haberi vereyim de sonrasında sevinir misiniz bilemem. Dün itibariyle et fiyatları müthiş artışla tavan yaptı. İyi haberim, rekabet kurulu diye bir kurul kuruldu ve hemen et fiyatlarıyla ilgili araştırmaya girdi. Hani Ramazan bitiyor ya belki bol bol et yeme fırsatınız olur. Şaka şaka. Aklımın, havsalamın durmadığına bin şükür ediyorum inanın. Şayet aklımızla alay etmiyorlarsa. Rekabet kurumunun 13 Aralık 1994’ten beri faaliyette olduğunu sanırım bilmiyorsunuz. Bu ülkede özellikle Ramazan ayı başlamadan fiyat artışlarının rutin bir şekilde icra edildiğini de onlar bilmiyorlar.
Geçelim bunu, vatandaşın yaşadığı başka sıkıntılara odaklanalım birazda. Ortalık dolandırıcıdan geçilmiyor. Sanırım dolandırıcıların bir oyu bin oy sayılıyor ki sayıları her geçen gün artıyor. İşin enteresan yönü vatandaş da böyle durumlarda ne yapacağını, nereye şikâyet edeceğini bilmiyor. Ya da çaldığı kapılar yüzlerine kapanıyor. Tüketici dernekleri diyor ki, tüketici mahkemelerine gidin. Adalet bakanımız da der ki, mahkemelerin yükü ağır, siz en iyisi arabulucuya gidin. Bazı avukatlar da der ki, bu işlerle uğraşanların üzerinde para pul bulunmaz, banka hesapları da yoktur. Üstüne soğuk su iyi gelir.
Ben devletin bunlar üzerinde niye etkili olmadığına halen şaşıyorum. Yaklaşık üç ay kadar önce cep telefonumun taahhüttü bittiği gerekçesiyle operatör tarafından aşırı fiyat artışı yapılmış. Mahallemizde bulunan bayisine gittim. Size ulaşamamışlardır, o yüzden normal tarifeye geçmişlerdir. İyi güzel arama kayıtları ellerinde mevcut değil mi, ispat etsinler dedim cevap yok. Peki ne olacak şimdi? Abi sana kurumun tv platformunu verelim. Cep telefonuna indirim gelecek, üç ay sonra da iptal edersin. İyi tamam yapın o zaman. İşlemler yapıldı, evraklar elektronik ortama atıldı. Nüshasını istedim, sistem de var abi denildi. Üç ay sonra götürüp verdim, her hangi bir şey olursa buraya gelirsiniz dediler. O da ne! 508 tl borç geldi. Gittim bu nedir diye sormaya, işlemi yapan askere gitmiş. Geri teslim alan işi bırakmış. E ne olacak şimdi diyorum hanımefendiler, bizim yapacak bir şeyimiz yok derler. Nasıl olmaz hanımefendi, burası şirket, biri gelir bir gider ama şirket burada. Yanlış bir şey varsa o da burada yapıldı, çözecek olan da burası dedimse de pek ikna olmaya niyetleri yoktu.
Velhasıl tüketici haklarından, kanunundan bahsettim, çağırın şirketin sahibini dedim. Bi tanesi aldı kimliğimi, açtı bilgisayarı hım hım diyerek dedi ki tamam düzeltim ama ilk 60 tl bir fatura gelir, ondan başka da gelmez. Dedi demesine de bizim 508 tl’lik fatura da öde diye yüzümüze çarpıp duruyor. Bunun adı da resmi dolandırıcılık olsa gerek. Zira buna benzer çok olaylar yaşanıyor ve kimsenin de çözüm ürettiği yok. Sahi vekil adaylarımızdan sahada bunları görüp sorgulayacak mı?
Hiç sanmıyorum. Zira ben temelden siyasi sisteme karşı oluşumun sebebi de bu seçim sistemi. Bir kere bile yüzünü görmediğin adaya oyu vereceksin senin işin bitecek onunla. Peki, kim sorumlu? Tabi ki adayları önümüze koyan partiler, onların il ve ilçe başkanlıkları. Her zaman siyasilere şunu söylüyorum, kazanılmış bölgeler o partinin kalesi diye anılır siyaset arenasında. Yani il başkanlıkları kaleleri ise ilçelerde o kalenin burçları. Yani vatandaşla iç içe olmaları gereken parti yönetimleri. Öyle ya, önümüze sürdüğünüz vekil adaylarını zaten tanımıyoruz, sizi de tanımazsak biz kime güvenip, neye göre oy vereceğiz? Ya da başka bir ifadeyle, vatandaşlar olarak yaşanılan sorunları normal yollarla çözemiyorsak vekille vatandaş ilişkisini kim sağlayacak? Veya üç maymunu oynamaya devam mı edilecek? Eğer öyleyse hiç bunca masrafa gerek yok, zaten siyaseten her partinin tabanında gönüllüsü var. Onların yanına da bir iki kararsız alırsanız işlem tamam. Vatandaşın sorunları? Ölmediniz ya canım, daha çok beş yıllar gelir geçer ömürden.
Hadi bana müsaade, kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
