Gayrı inanmıyorum sizin barışa.
Zirvenin doruğun hayrını görün.
Yalın adımlarım döndü karışa.
Çizmenin çarığın hayrını görün.
Independent Türkçe genel yayın yönetmeni Nevzat Çiçek
Sırrı Süreyya Önder hastaneye kaldırıldığın da ona hitaben
bir yazı kaleme almış. Çok duygulu ve dokunaklı yazının
güzelliğine diyecek bir şey yok elbet. Lakin merhum Önder
yazıyı görebildi mi bilmiyorum, geçen hafta hayata gözlerini
yumdu. Allah taksiratını affetsin, sevenlerinin başı sağ
olsun.
Bir yazarın sevdiği, saygı duyduğu hemşehrisine methiyeler
düzerek yazı yazması kadar doğal bir şey olamaz. Zaten
Ankara dışında bütün illerden görev almış siyasetçiler,
gazeteciler bir birilerini öven yazılar yazıyorlar. Ankara
hepsine ev sahipliği yapar ama yine de kendi
memleketleriyle anılırlar. Diğerleri ise yerel de anıldıkları
için yerelde kalır. S.S. Önderi ön plana çıkaran Çiçeğin
övgüyle bahsettiği meziyetlerinden ziyade siyasi görüşüdür.
Çiçeği övgülerinden dolayı, Önderi de siyasi görüşünden
dolayı eleştirmeyeceğim. Sonuçta Demokratik hukuk
devletinde herkesin yazı yazmaya ve siyaset yapmaya
hakkı var. Yapılıyor, yapıyorlar da zaten. Yalnız benim birkaç
noktaya itirazım var, onu dile getireceğim.
Bir defa 85 milyona hamallık yapmadı. Çünkü şahsım
olarak başta ebeveynlerim olmak üzere hiçbir aile fertlerine
kendi yükümü yüklemedim ki benim yüküme hamallık
yapsın. Aşağı yukarı aynı yaşlardayız önderle ve onun
yaşadıkları zorlukların kat be kat fazlasını yaşadık. Tek haklı
tespitin de “şanslı” olduğunu ifade etmen olmuş. Bendeniz
şansızlığımı her alanda hissetmeme rağmen en net askerde
anladım bunu. Zira Ankara dışında bütün iller hemşericilik
yapar ama Ankaralılar yapmaz, neyse o.
Çok geriye gitmeyeceğim ama tarihi biraz geriye
saracağım. Biz de gençlik yıllarımızda rahmetli Erbakan
hocadan siyaset öğrendik. 1920’ler de çizilen haritadan
bahsederdi bize. Batılı devletler tarafından çizilen, doğu ve
güneydoğu illerimizi kapsayan bir Kürdistan ve Ermenistan
devleti kurma emellerini içeren haritalar. 80 ihtilali e 84 de
kurulan PKK sürecine kadar bunun altyapısı oluşturuldu.
80 öncesi sağ-sol kavgasıyla birlikte Ermeni Asala
örgütünün terör eylemleri vardı. PKK kurulduktan sonra da
bu eylemler bu örgüte ihale edildi. Bu arada Asalaya ne
olduğunu kimse sorgulamadı. Ama bizler öldürülen PKKlılar
arasından Ermeni vatandaşların da çıktığına şahit olduk.
Yani terör eylemlerinin amacı Kürt vatandaşlarımız değildi.
Bendeniz de Türkiye de Kürt sorunu olmadığına
inananlardanım.
Öyle 3-5 kişinin eline 3-5 silah alarak yapacakları işler değil
bunlar. Malumunuz PKK Türkiye de değil Suriye de kuruldu
ve Beka vadisinde eğitildiler. Eylemlerini de Türkiye de
yaptılar. Aktütün, Dağlıca gibi savunması zayıf karakollarda
masum askerleri katlettikleri yetmiyor gibi Kürt
vatandaşların çocuklarını da dağa kaçırarak örgüte
katıyorlardı. Silahları da yabancılar veriyordu.
Bu süreçlerde önce CHP saflarında ve sol partilerden
meclise girip siyaset yaparlarken Ak parti iktidarıyla birlikte
dönem dönem isimleri değişse bile kendi partileriyle daha
rahat siyaset yapma imkanına kavuştular. İktidarın amacı
Kürt sorunu olmadığını ispat etmek, terör eylemlerini
bitirmekti. Çözüm sürecide bu yüzden gündeme getirilmişti.
Yazında da bahsettiğin gibi gezi olaylarına müdahil olarak
ve fetö örgütünün çözüm sürecini baltalamasına çanak
tutarak süreç engellendi.
Geçenler de Gebze de kamudan emekli bir bayan arkadaş
sosyal medya hesabından Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının
fotoğrafını paylaşarak “gencecik bedenlere kıydılar” yazmış.
Sanırsınız ki Ak parti 100 yıldır iktidarda. Kim asmış diye
sordum, cevap yok. Bilindiği üzere Celal Bayar ve Adnan
Menderes CHP’den ayrılarak Demokrat partiyi kurdular.
Ömürleri 1960 ihtilaline kadardı. Bayar yaştan kurtardı ama
Menderes ve arkadaşları o kadar şanslı değillerdi. Yani
asmaya oradan başladılar. Sahi kim astı bunları?
Şiir yazan biri olarak okumasını da severim. Önceki gün
rahmetli Abdurrahim Karakoç’un “vur emri” şiir kitabı elime
geçti. Kahramanmaraşlı şairimiz de şiirlerinde hep sitemkar
temalar işlemiş. Yaklaşık 7-8 sene evvel Sinop’a gitmiştim.
İlk merak edip gezdiğim yer Sabahattin Ali’nin kaldığı
cezaevi oldu. Onun da şiirleri sisteme karşı sitemkar şiirler.
Anlayacağınız bir sağdan bir soldan gidenlerin türküsü hep
aynı. Tek fark bir birlerini anlayamamış olmaları. Gezi de
açık ettiler bunu mesele ağaç değil diyerek.
Sırrı Süreyya Önderin şahsına diyeceğim bir şey yok lakin
Türkiye ölçeğin de ve Türkiye gerçeğinde siyaset yapanların
bunları bilmemesi kabul edilebilinir mi? Akif’in dediği gibi
“Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez. Toplu
vurdukça yürekler, onu top sindiremez”. Yüzyıllardır olduğu
gibi bugün de kardeşliğin kıymetini bilirsek daha nice
yüzyıllar kardeşçe yaşarız.
Şimdi terörsüz Türkiye parolasıyla yeni bir sürece doğru
evriliyoruz. Benim de amacım süreci akamete uğratmak
değil hiç şüphesiz. Bu güne kadar yapılan hataların
tekrarlanmaması için herkes oturup bin düşünüp bir
konuşacak, yazacak. Herkesin bir birinden nem kaptığını
göz ardı etmeden dengeleri gözetecek ki süreçler sağlıklı
ilerlesin. Hazır ABD adına Trump elini çekmişken biz elimizi
çabuk tutalım. Başka eller devreye girmeden bitirelim şu
lanet terörü.
Hadi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile...
