Eskiden padişahlar tebdili kıyafetle çarşı pazar dolaşır,
kanunlara nizama aykırı kişi ve davranışları ifşa edip
cezalandırırdı. O dönemlerde basın yayın gibi medya
araçları olmamasına karşın padişahlar kıyafetlerinden
tanınacağından olsa gerek onlarda böyle kendilerini
kamufle edip asayişi sağlamaya çalışıyorlardı.
Devirler değişti köprülerin altında çok sular aktı ülke
yönetimleri de siyasete göre renk değiştirdi. Sıcak
savaşların ardından geliştirilen batı modeli demokrasi
gereği siyasi atraksiyonlarla ülkeler yöneticileri tarafından
dizayn edildi. Savaşlar bitti mi, tabi ki hayır. Şekil
değiştirerek sıcak savaş tabiri yerini soğuk savaşa bıraktı.
Soğuk savaş dediysek öyle sıcak ana yemeklerin ortasına
konulmuş salata, cacıktan bahsetmiyoruz. Bildiğiniz
istihbarat savaşlarından bahsediyoruz. Ülke içinde ve
dışında artık bu yöntem kullanılıyor.
Her ne kadar bazı bölgelerde sıcak çatışmalar yaşansa da
gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler istihbarat savaşlarının
yanı sıra elde ettikleri nükleer güçleri tehdit olarak
kullandıklarından sıcak savaşa girmek istemiyorlar.
Aslında bu yöntem öteden beri biliniyordu. Uluslararası
çapta dünyanın başına bela eden İngilizlerdi. Tarihte en iyi
bilinen ajanları Thomas Edward Lawrence birçok dili ana dili
gibi konuşması sebebiyle Osmanlının parçalanmasında
önemli rol almıştır. Lakin asıl bilinmesi gereken Lawrence
değil onu yetiştiren iki akıl hocasından bahsetmeden olmaz.
Lawrence üniversite yıllarında David George Hogart ile
tanışır. Ashmolean Müzesi müdürü olan Hogart’ın tek ilgi
alanı tarih değil aynı zamanda İngiliz gizli servisi için
Ortadoğu’da istihbarat çalışmaları yapıyordu. Osmanlı
toprakların da yaptığı birçok çalışma için genç arkeolog
Lawrence’ı de yanında götürür.
Bu çalışmalar sırasında kendisine casusluk konusunda
neredeyse bildiği her şeyi öğreten Gertrude Bell ile tanıştı.
Bu ikili o kadar iyi anlaşıyorlardı ki anne oğul gibi
olmuşlardı. Lawrence’ı İngiliz istihbaratına önerende Bell
idi. Bell’in İngiliz istihbaratına en kritik katkılarından biri
birinci dünya savaşı başladığında Churchiil’in himayesinde
kurulan Kahire ofisine Lawrence’in atanmasını sağlamak
oldu.
Lawrence’ın yaptığı faaliyetler meyvelerini vermiş, Arapları
Türklere, Türkleri Araplara düşman ederek bir nevi Osmanlı
sonrası coğrafyanın şekillenmesi ve bölgeyi avuçlarının
içinde tutma hedefleri geçekleşmiştir. Burada Şerif Hüseyin
ve oğlu Abdullah’ın rollerini de unutmamak lazım. Konu çok
uzun, biz burada bırakalım. İsteyen araştırıp devamını
öğrenebilir.
Gelelim günümüzdeki etkilerine. Arap Lawrence’ın
etkilerinden olsa gerek günümüzde bu tür faaliyetler bütün
dünya ülkeleri tarafından etkin bir şekilde kullanılmaya
başlandı. Ülkemizin başına bela edilen fetö de CIA’ın
içimizde eğitip kullandığı aparatlardan birisiydi.
Ben daha yazının ortasındayken Çin istihbaratına çalışan
beş tane ajan İstanbul da yakalandı. Hadi buyurun. Ucuz
ve çoğu kalitesiz mallarını ülkemizde peynir ekmek gibi
satan ÇİN’in bizden alıp veremediği ne olabilir ki? Demeyin!
Dost görünümlü tebdili siyaset yapan çok düşmanlarımız
var. Biz düşman üretmiyoruz, kendi ülkelerinin çıkarları için
ülkemizin öneminden yararlanmak istiyorlar.
Sakın iç siyasetimizi dış bağlantılarından bağımsız
düşünmeyin, hata edersiniz. Her ne kadar ikinci dünya
savaşı sonrası bu alanı ABD’ye kaptırsa da İngilizler
etkinliğini istihbarat sayesinde korumaya devam ediyor.
Bizdeki siyasilerin iki de bir Amerika ve İngiltere ziyaretleri
boşa değil. Özellikle seçim dönemlerinde.
İç siyasetimize dışarıdan her zaman müdahil olunmuş,
olunmaya da devam ediyor. Özellikle İstanbul’umuzun ve
ülkemizin kritik bölgelerinde istihbarat faaliyetlerinde
bulunan bilemeyeceğimiz bir sürü ajanlar var. Zaman
zaman da teknik takibe takılıp yakalanıyorlar. Normal
vatandaşların bunları tanıması, anlaması mümkün değil.
Çünkü çok profesyoneller.
Yanılmıyorsam 80’li veya 90’lı yıllarda Samsun da cübbeli,
sarıklı camiden çıkmayan bir ajan yakalanmıştı. Ajan
olduğunu duyanlar, görenler şok olmuştu. Tanıyanlar hiç
inanamadılar bile. Zira dini vecibeleri Müslümanım
diyenlerin çoğundan daha mükemmel yapıyordu. Kaldığı
otel odasından ise porno dergiler ve alkol şişeleri çıkmıştı.
Buraya kadar her şey iyi de bunlar bu işleri nasıl bu kadar
rahat yapabiliyorlar? Cevabı çok basit aslında, siyasal
zeminde kendilerine yardım eden birilerinin olması kuvvetle
muhtemel. Ya da siyasilere seçim vaadiyle dışarıdan destek
veriliyor olmalı. Veya koalisyon hükumetlerinin yumuşak
karnından yararlandılar, bilemiyoruz. Fakat en bariz şekilde
bildiğimiz bir şey var ki, o da 28 şubat postmodern
darbesinde bunların aktif rol oynadıkları.
Hatırlayanlar çıkacaktır o dönemde aczimendiler diye
birileri çıktı. Ellerini kollarını sallayarak ortalıkta dolaştılar.
Bir de sahte şeyh Ali Kalkancı vardı siyasilerin bile
tarikatına gidip zikir çektikleri. Refah-yol hükumetini
düşürene kadar sahnedeydiler. Sonra Fadime Şahin olayıyla
bastırılıp gündemden çıkarıldı, bunlarda ortadan
kayboldular.
Peki bitti mi, tabi ki hayır. Şimdi bile ne kadar istihbarat
oyunları oynanıyordur Allah bilir. Neyse ki bu konu da Türk
istihbaratı da baya mesafe kat etti de fazla başarılı
olamıyorlar. Vatandaşlar olarak artık biraz da siz uyanık
olunda her gördüğünüz sakallıyı dedeniz zannetmeyin.
Not : Bu yazı aslında geçtiğimiz pazartesi yayında olması
gerekiyordu. Lakin hastalığımı tetikleyen üzücü bir olay
yaşadım ve kaç gündür kendime gelemedim. Bu hastalıktan
kurtulamayacağımız aşikar. Mümkün mertebe üzücü
olaylardan uzak dursak iyi olacak.
Hadi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile...
