Depremlerle ilgili yazı yazmak içimden gelmiyor. 17 Ağustos depreminin canlı tanığı olarak deprem üzerinden yapılan spekülasyonlardan artık gına geldi. Marmara depremi bizim için acı bir tecrübe oldu. O depremin üzerinden sonra kaç tane daha deprem yaşadık ülke olarak ama görünen o ki hiç ders çıkarmamışız.

18 Yıldır iktidarda olan Ak partinin en iyi yaptığı iş depremden hemen sonra olay yerinde olmak ve acil olarak çaresizliğini yaşayanlara yardım etmek. Tabi bunu da önemsiyoruz. Ancak ne var ki bütün depremlerde ortaya çıkan sonuç, depremin öldürmediği çürük binaların insanlarımıza mezar olduğu.

Öyle ya ülkenin suç cenneti haline geldiği, dolandırıcıların, gaspçıların, hırsızların cirit attığı ve hiçbir ceza almadan ellerini kollarını sallayarak gezdiği Türkiye de çürük de olsa emek verip insanları ev bark sahibi yapmış müteahhitler mi cezalandırılsın? Hırsızın arzısın arkası varsa müteahhitlerin hayda hayda vardır. Yeter ki bir yelerde para dönsün, birilerinin cebine para aksın da kimin canı çıkarsa çıksın. 

Bakmayın siz öyle farklı siyasi görüşteki siyasilerin öyle timsah gözü yaşı döktüklerine. Paranın döndüğü yerde hepsi bir birine arka çıkar vatandaşında enkaz altında canı çıkar. En zayıf halkadan birkaç kelle alınır, konu kapanıp gider. Bu ülkemize has bir durumda değil. Bütün dünya da böyle. Maneviyatın çöktüğü yerde madde her zaman el üstünde tutulur.

Her gün akşam dolandırıcılık haberlerini duyuyorsunuzdur ana haber bültenlerinde. Hem de her akşam. Hiç kimse de ne oluyor, niye bunlar bu kadar arttı, niye yetkililer çözüm üretmiyor diye sorgulamıyor. Öyle de kanıksanmış ki sanki spor haberlerinde maç skorları veriliyor. Bazıları da diyor ki, boş ver uğraşma, başına bela olurlar. Başının gözünün sadakasına say. Atatürk’ün kurduğu hukuk devletinin geldiği noktaya bakar mısınız? 

Ben Ankara’da öyle dolandırıcılarla karşılaştım ki görseniz aklınız şaşar. Adam şerefinin üzerine, çoluk çocuğunun üzerine yemin ediyor. Ne polisle ne de savcılarla korkutabiliyorsunuz adamı. Pişkin pişkin diyor ki, “abi sen hiç adliyeye gidip hakimleri, savcıları gördün mü. Hepsi toy çocuklar, hiçbir şeyden anlamıyorlar”. Bunlar bu cesaretin nerden ve kimden alıyorlar ki bu kadar özgüvenleri gelişmiş dolandırıcılar. Eğer durum böyle ise vay ülkemin haline. 

Bunları gördükçe İngiliz hakim geliyor aklıma. Parkta gezen kızlara laf atan delikanlıya 7 gün 7 ay ceza veriyor. Delikanlı meraklı gözlerle soruyor, 7 günü anladım da 7 ay ne oluyor diye. 7 gün kızlara laf attığın için, 7 ay ise İngiliz kızlarının parklarda rahat dolaşabilmesi için. Biz rüyalarımızda bile rahat değiliz. Her an ya bir deprem ya bir dolandırıcı ya da bir katille yüz yüze gelebiliriz endişesinden. 

Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…