Geçtiğimiz cumartesi günü sosyal medya hesaplarında “Şehidimiz var” paylaşımları patlaması vardı. Gün geçmiyor ki şehit haberleriyle yatıp şehit haberleriyle uyanmayalım. Ölüm takdiri ilahi, buna kimsenin itirazı yok. Lakin içimizi acıtan kalleşçe bir ve adı konulamamış bir savaşta gencecik fidanlarımızın toprağa veriliyor olması. Evet her canlı ölümü tadacaktır ama biz bu köşeden her canlının yaşama hakkının ilahi bir lütuf olduğunu ve esas olanın insanı hayatta tutmak olduğunu yazıp duruyoruz. Fakat birileri bu ülkenin insanını hain planlar içerisinde birbirine kırdırıyor. Kim neyi paylaşamıyor, kim kime haksızlık ediyor, at iziyle it izi birbirine öyle karıştı ki akıllara durgunluk veriyor.
Evet her ilimize, ilçemize, köyümüze düşen ateşler gibi geçtiğimiz cumartesi günkü ateş Gebze’mize düştü. Daha 23 de Ümit İnan kardeşim soyadı gibi inancının gereğini yerine getirerek Rahmeti Rahmana yürüdü. Ne garip bir tecellidir ki bu yiğit Kürt kardeşimi Kürtçülük uğruna şehit edenlerin leşleri ortada kalırken benim Ümit İnan’ımı Gebze bağrına bastı. Hem de sayıları 20 binlerle ifade eden kalabalık teröre lanet okuyarak bu ülkenin kolay lokma olmadığını cümle aleme haykırdı. Bir Ümit şehit olur milyonlarca Ümitler şehit olmak için sıraya girerler. Ey dünya zalimleri şunu iyi bilin ki; bu Ümitlerimiz olduğu müddetçe bu coğrafya da yaşayan hiçbir vatandaşımızın ümitlerini ve büyük Türkiye ümitlerini söndüremeyeceksiniz. 
Bir çift söz de cenazeye katılanlara. Cenaze namazına kalabalık katılımın Ümit kardeşime hiçbir faydası yok. O zaten şahadet şerbetiyle Rabbimizin müjdesine mazhar oldu İnşallah. Kalabalık olmasının düşmanlarımızın kalplerine korku salmak gibi bir etkisi var hiç şüphesiz. Ne var ki şehit kardeşimin tabutu başında pişkin pişkin resim çekinip sosyal paylaşımda bulunmak hiç hoş değil, etik de değil, üstelik lakayt tavırlar düşmanlarımızın içine saldığımız korkuları pespayeleştirmekten öte hiçbir faydası da yok. İnsanların acıları üzerinde fayda elde etmeye çalışmak gibi bir tablo ortaya çıkıyor. Belki niyet bu olmasa da her iş de resim çekinip sosyal medya da paylaşmak adet haline geldiğinden alışkanlık yapıyor olabilir. Ancak her şeyde ve her yerde bunun yapılmaması gerektiğini de idrak edelim artık. Şehidimiz ve ailesi için yapacağımız en güzel şey şehidimizi Kur’an’la duayla ebedi istirahatine uğurlarken ailesinin de yanında dualarımızla teselli olmalarına yardımcı olmak olmalıdır. Lütfen bu konuda gereken hassasiyete en azından bundan sonra daha çok önem veririz. 
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….