AKP öncesi Türkiye de vatandaşın en çok dillendirdiği klişe sözdü “nerde bu devlet”. Yağ kuyruğunda, ekmek kuyruğunda, hastane kuyruğunda bunalan vatandaş canı yanmış bir şekilde feryat ediyordu nerde bu devlet diye. Bu sorunların çoğu bu süreçte çözülmüştü veya öyle görünüyordu. Hastane konusuna ayrı bir yazıda değineceğim.
Bizim gibi yarım yüzyılı devirmiş olanlar geçmişte yaşanan bu sıkıntıları çok iyi bilir. Fakat bu sorunların yaşanmasındaki en büyük etken adaletsizlikti. Yirmi yıla yakın geçen zamanda içinde de adalet halen tesis edilebilmiş değil. Yine bu geçen süre içerisinde millet sayın Erdoğan’a yapılan adaletsizlikleri görüp yanında durmuş ve fakat millet şimdi adaletsizliklere maruz kalıyor ama yanlarında kimse yok.
Burada Müge Anlı’ya haksızlık etmeyelim, adalet artık onun programında dağıtılıyor. Önce bu programlara çıkıp medyatik maskara olacaksınız, TV kanalları sizin üzerinizden reyting rekorları kırıp pirim yapacak, ondan sonra adalet mekanizması devreye girip gereğini yapacak. Hani özel hayatın gizliliği, hani ailenin korunması kanunu? Aile böyle mi korunuyor? Bırakın aileyi, Büyükşen ailesiyle bağı olan bütün akrabaları hepsi bir birine düşman oldular bu program sayesinde. Adaletin olmadığı yerde Anlı doğru olanı yapıyor, hakkını teslim edelim.
Üç yıldır devam eden cinayet davası evin küçük oğlu Dr. Osman Büyükşen’in ekranları başındakileri de göz yaşlarına boğan feryadından sonra nihayet olayı araştırmak için uzman detektiflerden bir ekip oluşturulmuş. Tam tamına üç yıl. Aile sadece anne ve babalarını kaybetmedi Dr. Osman görevinden bile istifa etmek zorunda kalmış sırf bu davayı takip edebilmek için. Yazık değil mi, günah değil mi arkadaş, anne ve babalarının acılarını unutturacak adaleti sağlamak yerine insanların acılarına acı katıp işinden gücünden etmek hangi adalete sığar?
Cuma günkü son programa katılan, terhis olmuş erin konuşmaları da çok ilginç geldi bana. Önceki programlarda oklar Uğur’un eşi Betül ve akrabalarına çevrilmişken Er’in konuşmasından sonra ibre tekrar Uğur ve kız kardeşi Büşra’ya döndü. Er’in açıklamaları sanki olay gününde görevde olan görgü tanığı değil de olayların tarafı gibi. Sadece bununla kalsa, bir de kızarak bağırıp çağırdı. Hatta bu olay yüzünden karakolunu bile değiştirmek istediğini söyledi.
Evet, ortada cinayete kurban gitmiş bir anne-baba, ortalıkta birden fazla şüpheli ve sesini duyurmak için feryat eden, olay aydınlansın diye doktorluğu bile bırakan gözü yaşlı evlat. Gerçekten dayanılır gibi değil. Hepimiz ekranları başında üzüldük, ben de dahil çoğunun gözleri yaşardı. Ama hiç birimiz bu er kardeşimiz gibi haddimizi aşmadık. Hani biraz yetki verseniz sanki suçluyu bulmuşta cezasını da verecekmiş gibi davrandı.
Devlet görevlilerinin böyle durumlarda açıklama yapması yasak veya özel izne tabi olmasına karşın bu kardeşimizin ulu orta suçlayıcı yaklaşımının adalete verdiği zararı varın siz tahmin edin. Zaten ağır ağsak işleyen adalet mekanizmasını çıkmaza sokmaktan başka işe yaramadı. Eğer sen olaya müdahil değilsen gördüğün bilgileri paylaşır, karşındakiler hasmınmış gibi davranamazsın. Çünkü sen bilmiyorsun ki! Kişiler suçu ispat edilene kadar sanıktır (suçlu olabileceği sanılır) hükümlü değil. Herkes dedektifliğe, savcılığa hakimliğe soyunursa olacağı bu.
Sosyal medyadan da bu olayın yankılarını takip ettim. Herkes Dr. Osman’ın haline üzülürken çoğunlukta benim gibi işlemeyen adalet mekanizmasından şikayet etmiş. Bu tür olaylarla ilgili çok yazılar yazdım. Yaşadığım ilçenin Ak parti teşkilatına konular hakkında bilgiler verdim ama hiç oralı olunmadı. Nasipse yasaklar kalkınca artık bakanlarla, olmadı Cumhurbaşkanıyla görüşeceğim. Başka doktorlar yanmasın, Osmanların yedi yıllık emekleri heba olmasın diye ben de gazeteci olarak üzerime düşeni yapmaya çalışacağım. Adalet olmayınca hiçbir şey olmuyor. Vatandaşta ister istemez soruyor “nerede bu devlet”.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile..
