Önümde beş altı kitap, okuyup bilgi sahibi olmak, öğrendiğim bilgileri toplumla paylaşmak için açık duruyor. Diğer yandan eksik veya bulmadığım bilgilere ulaşmak için internetten yardım alarak doyurucu bilgilere ulaşmak ve paylaşmak için ne gerekiyorsa yapmaya çalışıyorum. Bu bende yaşam biçimi oldu adeta. Tabi ki arada kendiliğinden oluşan gündemlere de hazırlıklı olmak gerekiyor. Tam da böyle bir çalışma içindeyken deprem gündemimizi alt üst etti. Bütün kitapları rafa kaldırıp depreme odaklandım. Malumunuz depremle ilgili çıkan son iki yazı bu şekilde çıktı.
Siyasi yazılar yazmak istemediğimi bu köşeden defalarca beyan ettim. Birçok nokta da olduğu gibi siyasette toplum nezdindeki kör noktalardan biri. Eskiler aşkın gözü kör demişler, günümüzde siyasetin gözü daha çok kör ettiğine şahit oluyoruz. Siyasetin kör ettiği vicdanlarda hiçbir konuyu tartışamazsınız. Tartışmaya girip vicdanınıza gedik açtırmaya hiç gerek yok. Ancak ne var ki, deprem gibi siyasette bu ülkenin gerçeklerinden. Tabi ki ülkemin ve insanımın zararına olan siyaseti eleştireceğiz, faydasına olan işleri de abartmadan takdir edeceğiz.
Depremle ilgili ilkyazımızın adı üstünde ana teması depremin bizlere yaşattıkları. Sebep sonuç ilişkisinde tabi ki siyasilerin dahlinden bahsetmeden geçilemez, biz de öyle yaptık. Bunun haricinde siyasi en ufak ne eleştiri ne de övgü dolu sözlerimin olduğu söylenemez. Lakin bizdeki ön yargıları böyle büyük depremler bile parçalayamıyor maalesef. İlkyazımıza ilk eleştiri de çok yakınımdan geldi “siyasi yazılardan hoşlanmıyorum, böyle yazılar okumak istemiyorum” diye.” Şişt, sessiz olun” acımız var, şimdi sessiz olma, yardım etme yaraları sarma zamanı diye depremden beş gün sonra söylenen bu yazının neresi siyasi? Sizlerin takdirine bırakıyorum.
Hiç kimse eleştirilmez, eleştirilemez değildir. Kaldı ki, Allah da bazı peygamberlerini eleştirmiştir. Lakin eleştirinin de bir ölçüsü, dili üslubu olmalı. Yakıcı, yıkıcı, kin ve nefret kokan eleştirinin hiç kimseye faydası yok zararları çok. “Afet bizi affet” yazımıza da sert bir eleştiri geldi. Ya yazının tamamını okumadan yukarıdaki gibi ön yargı ile hareket etmiş ya da içindeki kin ve nefreti yazıyı bahane ederek kusmaya çalışmış. Zira tepki gösterdiği olayın bizim yazımızla alakası olmadığı gibi yazıda “bizi” zamirinin hepimizi ilgilendirdiği gerçeğini görmezden gelip kendileri mükemmel insanlar başkaları tu kakaymış gibi “affetmezzzz” diye bağırıyor zavallı.
Malumunuz 15 şubat akşamı bütün televizyon kanalları ortak yayınla yardım kampanyası düzenlendi. Arkadaşın itirazı, yardım faaliyetlerin de kamu bankalarının yaptığı yardıma itiraz ederek ahlaksızlar, yapamazlar diye haykırıyor. Depremle ilgili her iki yazımızda da belirttiğimiz üzere zaman kavga zamanı değil kardeşlik ve dayanışma zamanıdır. Hani şunu dese eyvallah deyip yaşı benden küçük olmasına rağmen elinden öpeceğim, “bu yardımlar gerçekten yerine ve taahhüt ettikleri zaman da ulaşacak mı, emin değilim” dese bir nebze haklı çıkacak. Ya da sistemi eleştirse, sistem içinde aymazlıkları eleştirse alnının ortasından da öperdim.
Ama kamu bankalarının yardım yapması yasala olarak suç değil. Kaldı ki her ne kadar kamu bankası da olsa ticari bir işletmedir ve mevcut kanunlar çerçevesinde kurulup faaliyet gösteren, cirosu ve karları olan işletmelerdir. Şunu da anlamak istemiyorlar, merkez bankası da Türkiye devletinin kendi bankası değil. Başkanını devlet atıyor olsa bile adı ile bile “Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasıdır” ve sermaye ortaklığına sahiptir. Başkan da yönetim kurulu başkanıdır, her bankanın başkanı da toplantıların doğal üyesidir. Bunları bilemeyecek kadar cahil biri olduğunu düşünmüyorum zira kendisi de işletme sahibi.
Yasal olarak bir sorun yokta ahlaki boyutunu da yanlış biliyor garibim. Zira ahlak, doğru olmak, dürüst olmak, saygın olmak, eğitimli olmak liyakat sahibi olmak gibi çok geniş alanda kendisini bulan bir kavramdır. Yani kişiye göre ahlak olmaz. Kaldı ki, büyüğünü küçüğünü bilmek, büyüklerine karşı saygılı olmak ahlakın temel ilkelerindendir, hatırlatırım. Benim siyasi görüşüme uymuyorsa ahlaksız benim ideolojime uyan her şey ahlaklı dersek bu davranış zaten ahlaki değil ki ahlaksız olduğu eleştirilsin. Bak şunu açıkça tekrar ifade edeyim, benim derdim şuan depremde mağdur olan vatandaşlarımızın yaralarının sarılması. Kimin nereden ne kadar ne topladığı umurumda değil. Zenginler zaten vergiden mahsup edip kalan miktarı ödeyecekler, bunu da aklı başında herkes biliyor.
Sabah akşam kanalını izlediğiniz Acun’un tanıdıklarını teşvik ediyorum şovu da beni ilgilendirmiyor, şov onun işi. Tanıdıklarını alet ediyorum ayakları da SMS gönderecek vatandaşları teşvik için olduğunu programı izleyen herkeste biliyor. Kendileri de zaten ara ara “bizim gönderdiğimiz meblağları dikkate almayın, asıl sizin gönderdiğiniz SMS ler bizim için önemli” deyip anons edip durdular. Bizler de bunları bilerek üç beş artık ne kadar ederse gönderdik SMS’leri. Çünkü bizim insanlık diye bir derdimiz, insanlık yaşasın diye bir derdimiz var. Derdi insanlık olmayanların dertleriyle kaybedecek zamanız yok bizim. Biz dertlilerimizle dertleşmeye devam edeceğiz, derdi insanlık olmayanlar bizi takip etmeye bilir. Birileri kendilerine kartondan kule yapıp kendisi kağıt gibi hareket ederse ahlak depremi ilk onları vurur.
Depremle ilgili ve oradan çıkaracağımız derslere devam edeceğiz. Depremi istismar edenleri, deprem bölgesindeki olumlu olumsuz olayları da irdelemeye devam edeceğiz. Deprem bölgesinde olmamıza ve sayısız deprem yaşamamıza rağmen iktidarıyla muhalefetiyle kimler sorumlu, kimler sorumsuzluk yaptı bunları da konuşacağız. Ama hepsi vakti geldiğin, yaralar hızla sarılmaya başlayınca. Lütfen acılara saygı gösterin artık.
Kalın sağlıcakla…
