Çanakkale sade bir vatan savunması değildi. 780 bin kilometre kare vatan toprağının, milletiyle bölünmez bütünlüğü, bayrağın, namusun ve bizi biz yapan manevi değerlerin top yekûn savunmasıdır Çanakkale. Esas hedefleri ise Çanakkale’yi savunan ruhu kırıp, yok etmek. Batının vahşi medeniyet diye yutturduğu geleneğinde ve genlerinde bu hep vardı. Nitekim tarih boyunca da hiç durmadılar hep saldırdılar bizim kadim medeniyetimize. İçimize sızarak, haçlı seferleri yaparak kendi dinlerini tahrif ettikleri gibi bizim inancımızı ve dinimizi bozup her şeyimizle bizi sömürmek istediler. İşte Çanakkale bunun savunmasıydı. Çanakkale bunun için geçilmezdi.
Evet, Çanakkale’yi geçip topraklarımıza sahip olamadılar. İman dolu çelik zırhlı yürekleri geçip içimize giremediler. Ama sadece o zaman. Artık bugün aynı şeyleri söylemek bir hayli zor. Siyasetle girdiler içimize, Hollywood filmleriyle girdiler içlerimize kadar, bilimle girdiler, teknolojiyle girdiler ama bir şekilde girdiler, Çanakkale’ye ait, bize ait ne varsa hepsini yerle bir ettiler. Nasıl bir asimilasyon ki kendimize gelemeye, özümüze dönmeye onca gayret ediyoruz bir türlü başaramıyoruz. Anne kızıyla, baba oğluyla, komşu komşuyla, cadde sokak herkes bir biriyle kavgalı, hiç kimse bir birini anlamıyor, hiç kimse birbirini dinlemiyor. Milli mücadele yıllarında kadınımızın baş örtüsüne göz dikenin gözünü çıkarıyorduk, el uzatanın elini koparıyorduk. Şimdi kapalısı açığı parklarda bahçelerde erkekler sarmaş dolaş. Hiçbir marka değerimiz yok ama bütün reklamlar yabancı markaların istilasına uğramış. Her halde bu ülkede hiç zorlanmadan seyahat edenler batılı turistler olsa gerek. Eyvallah, buyursunlar gelsinler, gezsinler de ne görecekler ki? Kendilerine benzettikleri topluluktan başka. Turizm farklıkları görmek, farklılıkları yaşamaktır.
Bizler yeniden ülkemin imarı için mücadele verirken birileri de çökertilmiş Çanakkale ruhunun üzerinde tepiniyor. Demek ki hataları iyi tespit etmek gerekiyor. Yeniden Çanakkale ruhuna dönmemiz gerekiyor. Yeniden bizi yapan değerlere dönmemiz gerekiyor. Yeniden Kur’an’a dönmemiz gerekiyor. Seksen milyon kucaklaşıp kardeşliğimizi, bölünmezliğimizi, bütünlüğümüzü, birliğimizi, dirliğimizi idrak etmemiz gerekiyor. İmanlarımızı Kur’an pınarından geçirmemiz gerekiyor, yeniden iman etmemizi gerekiyor. Kutlamayla Çanakkale ruhu canlanmaz, Çanakkale’ye can katan canı içimizde canlandırmadan.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
