Dün eşimin sağlık sorunları nedeniyle şehir hastanesindeydik. Aynı saatlerde Bursa’dan gazeteci arkadaş Pınar Aydın hanımda eşinin ameliyatı için Bursa Şehir hastanesindeymiş. Eşine acil şifalar diliyorum. Pınar hanım eşine refakat ettiği için şehir hastanesinin güzelliği karşısında yaşadığı hayranlığı sosyal medya hesabından beş yıldız otelde kalıyormuş gibi hissettiğini paylaşmış. 

Ben Ankara’ya ilk geldiğimde yeğenimin ameliyatı için gitmiştim şehir hastanesine. Ben de o tarihlerde Pınar hanımın yaşadığı duyguları yaşamış ve ben de beş yıldızlı otel değerlendirmesinde bulunduğum köşe yazısını yine bu köşeden sizlerle paylaşmıştım. Ama sadece ziyaretçi olarak gittiğim için o an ki duygulardı. Sonrasında birkaç defa daha gittim ama onlarda ya birilerini götürdüm ya ziyaretti.

Ramazanın sonlarına doğru başlayan hastane serüvenimiz dün de devam ettiği gibi daha da devam edecek gibi görünüyor. Tabi bu kadar çok sık gidince de detaylar, daha doğrusu eksileri de net görünmeye başlıyor. Öyle sıkıntı yaşadık ki bu yazıyı yazacağımı sosyal medya hesabımdan paylaşınca Gebze’den bir arkadaşımız “bir tane yanlış gördün diye bütün doğruları yok sayacaksın” eleştirisi getirmiş. Bizim işimiz bu, doğruları takdir etmek yanlışları, eksileri hatırlatmak.

Bizim hatunun Gebze’de nükseden gözlerindeki rahatsızlığı burada da hala devam etmekte ve orada başladığımız çözüm arayışı burada da devam etmekte. Salgın sürecinde devlet hastanelerinden sıra almak zor olduğu için özel hastanede başlayan arayış sonunda bizi devlet hastanesine getirdi. Dünkü şehir hastanesi serüvenimizde en zor günlerden birisiydi. Şehir hastanesinin şehre uzaklığı burada en çok tartışılan konu. Aracınız yoksa yandınız. Zira normal koşullarda gitmek için sabahın erken saatlerinde yollara düşmeniz gerek. Dönüş çilesi de ayrı bir dert.  Hastanedeki yoğunluğun sebebi bence aynı gün işlerini bitiremeyenlerin günlerce gidip gelmelerinden kaynaklanıyor.

Bir de bizim ki gibi bir çok doktorun görmesine bağlı hastalıksa şikayetiniz işte o zaman yandınız. Her ne kadar hastalık bölümleri bir birinden bağımsız ayrı görünse de ara geçişlerle bir birine bağlantılı labirent gibi. Sadece bir bölümle işiniz bitiyorsa çok sıkıntı değil ama bizim gibi birkaç bölümü dolaşmak sorundaysanız aracınız olsa da akşama ancak çıkıyorsunuz hastaneden. Dolap beygiri gibi dolanıp duruyorsunuz hastanenin içinde. Sağlam gidenin hasta olmadan çıkması mümkün değil neredeyse. Bir iki tane akülü araba koymuşlar ona binmek için vatandaşlar bir birini yiyor.

Sistemin daha tam oturtulamadığını çalışanların konuşmasından ve verdikleri yanlış bilgilerden anlıyorsunuz. Bazı birimlere yer bulunamamış olsa gerek sık sık taşındığını, şuan ki yerini bilmediklerini öğrendiğiniz de hastane turuna çıkıyorsunuz. Bunlar küçük detay gibi görünse de vatandaşlar için büyük sıkıntı. Aynı zamanda bir iki saate bitecek işiniz akşam geç saatlere kadar sürüyor. Aracımız olmasına rağmen sabah 07:00 da çıktığımız evimize 17:00’da ancak girebildik. Mesafemiz yaklaşık 30 Km. Perşembe ve Pazar günü MR ve bazı testler için yine yollardayız. Evet beş yıldızlı otel görünümünde ancak ne var ki yanlış yapılanma ve sistem eksikliği yıldızlarına gölge düşürüyor. Bunların giderilmesi belki hak ettiği övgüyü almasına neden olabilir. 

Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…