Benim tabirimle hayat iki perdelik tiyatrodur. Biri gözlerimizi dünyaya açtığımızda başlar diğeri gözlerimizi dünyaya kapattığımızda başlayacak. Ne gariptir ki ikisi de aslında çok iyi bildiğimiz oyunlar sahnelenmiyor tiyatro dünyamızda. Tamam yaşadığımız dünyadaki oyunları kısmen biliyor olsak da ahiret âlemine ait oyunu ilahi kaynaklardan öğreniyoruz. Ne var ki yaşadığımız hayat tiyatrosunda çoğu zaman öğrendiğimiz fıtri oyunlar yerine nefsi oyunlara yenik düşüp sonucu hüzünle biten oyunlar sergiliyoruz. İşin garip tarafı hiç birinden de dersler çıkarıp oyunu iyileştirme, esas senaryodan esinlenip gerçek hayat oyunlarını bir türlü hayatlarımıza tatbik edemiyoruz.
Geçtiğimiz cumartesi günü Bayram Gündoğdu hocanın Roza Tiyatrosu'nun 10'uncu yıl kutlaması vardı Gebze Kültür Merkezi'nde. Özel nedenlerden dolayı bu tür etkinliklere katılmıyordum. Şunu da peşinen söylemeliyim ki tiyatroyu gerçekten yukarıdaki açıkladığım nedenlerden ötürü çok önemsiyorum. Söz konusu bir de Bayram hoca ve onun Roza ekibi olunca kır şeytanın bacağını dedim kendi kendime, yanıma can dostum Ahmet Boz kardeşimi alıp gittim bu etkinliğe. İyi ki de gitmişim, biraz nefes aldım. Gerçekten de, gerek ülke gündemi gerekse benim bitmek tükenmek bilmeyen bunalımlı günlerim bir hayli yıprattı millet olarak hepimizi. O nedenle bu tür etkinliklere ihtiyaç var ve daha fazlası olması, daha fazla iştiraklerin olması gerekir diye düşünüyorum.
Hiç de azımsanmayacak kadar koskoca 10 yıl. Yanlış hatırlamıyorsam ben Bayram hoca ve rozayla 2011 de tanıştım. Bayram hoca ve güzide kurucu ekibi ise rozayı 2007 de kurmuşlar. Şerafettin Ayaz’ın sunumuyla gerçekleşen programda kuruluşundan bu yana Bayram hocayla ekipte olan Şerafettin Ayaz, Fatih Batı, Yücel Karaman, isminin Ebru olduğu söylenen bayan oyuncu Roza'nın nasıl kurulduğunu, neler yaşadıklarını acı tatlı hatıralarını anlattılar. Yani sahnenin arkasında da bir sahne var seyircinin göremediği. Tıpkı hayat gibi, dünyaya bakan yüzünde de her şeyi göremediğimiz gibi ahirete bakan yüzünü hiç göremiyoruz. İşte bu yüzden tiyatroyu önemsiyorum. Tabi Roza sanat ekibi bunlarla sınırlı değil, program da isimleri anılan oyuncuların yanı sıra orada göremediğim bir çok genç yetenek kardeşlerimiz var bu ekibin içinde. Kimi evlenip ayrılmak zorunda kalmış Roza'dan kimi iş değişikliği nedeniyle başka şehirlere gitmiş ama en önemli mihenk taşları ve tabi ki ekibin başı Bayram hoca Gebze’deler. Yani daha nice genç kardeşlerimize bu kutlu görevi öğretecekler hiç şüphesiz. Tabi buradan Bayram hocanın eşinin tiyatroya ve Roza'ya katkıları es geçilecek gibi değil. Hem hayat arkadaşı hem iş arkadaşı hem de çocuklarının annesi gerçekten takdir edilecek bir hanım efendi. Eminim Bayram hocayla birlikte daha uzun yıllar tiyatroya ve Gebze’ye hizmet üretirler. Dedikten sonra bir önemli ayrıntıyı da paylaştıktan sonra yazımızı sonlandıralım inşallah. Roza sadece tiyatro eğitimi vermiyor aynı zamanda müzik eğitimleri de var. Bu gecenin en güzel sürprizi de Erdoğan hocanın talebeleriydi. Hepsi orta okul çağının gelecekteki yetenekleri. Benim gibi halk müziği hayranı birine unutulmaz bir gece yaşattılar Erdoğan hocanın minik öğrencileri. Hem sazlarıyla hem söyledikleri türkülerle. Aslında bu konu ayrı bir yazı konusu ancak bugünlük bununla yetinelim, inşallah bir daha ki yazıya bunu detaylı bir şekilde ele alırız.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile...