Bizim mahalle de muhafazakarlar, sağcılar, İslamcılar, dinciler, cemaatler tarikatlar gibi gruplar var. Karşı mahalle de solcular, ateistler, Kemalistler LGBT gibi gruplar. Bir de bunlarla ilişkili ve destekçileri dış güçler var. Ama her iki grubunda bu kavgalarda hiç kaybetmeyip hep kazananları da var. Din pazarlamacıları ve toplumsal değerler üzerinden prim yapan gruplar her kavgadan galip çıkmasalar da kazançlı çıkmışlardır.

Her iki mahallenin içindeki gruplar zaman zaman bir birleriyle de çatışmışlar her defasında da kendilerine  taraftar bulabilmişler. 80 Öncesi sağ ve sol gruplar karşılıklı çatışırken sonrasında bir araya gelebilmişler ama sağ ve sol kavramlarını çok da dillendirmemişler. Ak parti öncesinde bizim mahallede çok ayırımcılık olmasa da siyasal İslam üzerinden yapılan baskılar daha çok bir birlerine yakın durmayı sağlamış, ufak tefek gibi görülen farklılıklar görmezden gelinmiş. Geçen 20 yıllık süreçte Ak parti bizim mahallenin beklentilerini karşılayamamış ya da Fetö gibi bizim mahalleden görünen örgütler mahalle sakinlerine zarar vermiş olacak ki bizdeki farklıklar gün yüzüne çıkmaya başladı.  

Burada hemen şunu ifade edelim ki her ne adla sahada boy gösteriliyor olursa olunsun bütün kavgaların asıl nedeni ekonomik çıkarlar ve paradır. Yukarıda da belirttiğimiz her iki mahallenin kaybetmeyenleri bu süreçte de kaybetmemiş aksine bazı muhafazakar ve dinci gruplar daha da güçlendiler. Aslına bakarsanız karşı mahallenin gediklileri de kendilerini ülkenin hamisi gördüklerinden hiç kaybetmedikleri gibi bu iktidar da kazandılar. Asıl kavgada bizim mahallede ayyuka çıktı.

Ak parti öncesinde çok fazla dillendirilmeyen konular bu süreçte daha fazla konuşulup tartışılmaya başlandı. Karşı mahallenin kravatlı vurguncuları bizdeki konulara vakıf olmadıklarından bizdeki cübbeli soyguncular devreye girdi kuyruk sancısıyla. Ki bunların tarihi uzantıları şapka devriminde bile cübbelerini çıkarmadan din pazarlamalarını sürdürdüler. Bugün tartışılan konular gündeme gelmesin diye bunların faaliyetlerine ses çıkarılmadı adeta. Kravat cübbe ortaklığı her daim devam etti. 

İnsan hakikaten üzülüyor, vicdanlar rahatsız oluyor ülkenin gerçek gündeminden uzak bu kavgalardan. Birileri kazanacak diye toplumsal hafıza iğdiş ediliyor adeta, buna müsaade edilmemeli. Madem ülke de demokrasi var kavganın taraflarına eşit haklar sağlanmalı. Bu ister bizim mahalledeki kavgalarda olsun ister karşı mahallede bütün taraflar toplum huzurunda paylaşsın kozlarını. Bu kavga adil değil adaletli değil. Kazananı belli bu kavganın kimseye de bir faydası yok, zararı çok. Din de,  bu ülke de kimsenin babasının malı değil, herkesin ortak değeri. Bu kavramlar üzerinden yürütülen bu kavganın kaybedeni yine toplumun kendisi olur. Toplumsal hassasiyetleri mahalle kavgalarına alet edip mahalleleri karıştırmayın.

Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile..