Çıktığı mecradan bir hayli uzaklaşan virüs salgını devletlerin güncel politikaları haline geldi. Virüsün ilacı bulunamadı ama aşı savaşları tüm hızıyla devam ediyor. Önceleri isteğe bağlı denildi ama aşı olmayanın burnundan getiririz der gibi de kararlar alınıyor. Öyle ya tonlarca aşı getirtildi, çöpe gitmesin. Artık kimler ne kazandı bilinmez.
Salgın birilerine ilaç gibi gelse de durumdan kötü etkilenenler de oldu. Dün okullar açıldı ama bazı yerlerde sınıflar boştu. Aç kapa artema reklamına dönen okullardan öğrenciler de öğretmenler de soğudular. Öyle ki çoğu öğrenci internet üzerinden yapılan derslerden bile kaçar oldu. Yazıyı yazdığım saatler de bir mesaj geldi okulumuzdan. Gençlik ve spor bakanlığı, Ankara İl Milli eğitim müdürlüğü ile Sığınmacı ve Göçmenlerle dayanışma derneği tarafından organize edilen, Türk ve yabancı uyruklu öğrencileri sportif ve kültürel faaliyetler düzenleneceği bilgisi geldi. Güzel bir haber, emeği geçenlere takdir etmek gerekir.
Kapanmalardan en çok etkilenen küçük esnaf ve buralarda çalışan insanlar olduğu bir gerçek. Bunlar ülkenin ne kadarını kapsıyor bilinmez ama Türkiye ekonomisinin % 7 büyüdüğü söyleniyor. Reelde öngörülen bir büyüme olmadığı gibi fazla büyümenin de iyi olmadığını söyleyenler var. Özellikle kapanmalara rağmen bu büyüme neleri kapsıyor, onu da açıklarlarsa memnun oluruz. Ya da bu büyümenin tabana ve garibana yansıması ne zaman ve nasıl olacak, onu da merak ediyoruz.
Aslında bu soruları bizden çok muhalefetin gündeme getirip sorması gerekiyor. Lakin onların böyle bir dertleri yok zahir. Ortaya bir 128 milyar hikayesi attılar eminim kendileri bile unuttu ne olduğunu. Sadece bunalan vatandaşların ağzında sakız oldu.
Dün akşam trt yayınında sayın cumhurbaşkanının konuşması vardı. Salgında kapanmalara harcanan paraları, yaptıkları hizmetleri örnek göstererek soruyor, daha doğrusu muhalefet bunları sormuyor diyor. Bütün bunlara rağmen bunları nasıl yapıyorsunuz diye sorulmadığından şikayetçi. El hak doğru söyler. Böyle muhalefetle bin sittin sene iktidar olurum.
Dedik ya pandemi bazılarına ilaç gibi geldi, üstüne yatıyorlar. Bu süreçten yukarıdakilerin ekonomik anlamda etkilenmedikleri muhakkak. Ancak virüsü öyle bir anlattılar ki vatandaş güneşli günleri iple çekiyordu. Havalarda sanki hükümetlerle ve insanlarla inatlaşıyor gibi. Şenay’ın “tam mutlu oldum derken yıktın bütün dünyamı” şarkısı gibi umutlar başka bahara kalıyor. Ya da Ahmet Kaya’nın “ben gönlümü sana verdim” gelmedin yaz gelmedin yaz. Sıcak haziran günlerinden soğuk haziran günlerine evrildik adeta. Açılmadan kapanmayız bu gidişte inşallah. Neredesin yaz!
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….
