Bazen yakın arkadaşınız, eşiniz dostunuz yanınıza gelip “sana bir şey söyleyeceğim ama senden başka kimse bilmesin” diye bir sır vermek ister ve çoğunlukta da siz teyit edince sırrını verir. Bunu ister toplumsal güvensizliğe yorun, ister kişinin içini dökmesine, isterseniz de dedikodu ihtiyacının giderilmesine yorun. Artık neye yorarsanız yorun bunun ahlaki bir sorun olduğu gerçeğini ortadan kaldırmıyor.
Bilgi insanoğlunun en değerli yitik malıdır. Kişi bilmediğinin düşmanı olur. Bilgi, topluma değer ürettiği oranda bilgidir. Doğal seleksiyon gibi doğal yaşamın içinde gelişen davranışlar bilgi değildir. Bir nevi araziye ayak uydurmak olur. Aslında bu da kişinin kendi bilgisi dışında kopyacı bir davranıştır. Bilgi üretemez, değer üretemez toplumsal barışa da hiçbir katkısı olmaz. Ürettiğimiz tek şey toplumsal bunalım olur. Artık herkesin birbirine yükleyeceği sırlar dolusu hayatla karşı karşıyayız.
Eskilerden bir söz vardı, “sırrını yükleme dostuna o da yorulunca yükler başka bir dostuna”. Mahremiyet ve aile içindeki sorunlar dışında hiçbir şey sır değildir olmamalıdır da. Eğer bunların dışında insanlar birbirlerine başkaları hakkında sır veriyorsa bu bilgi değil kin, nefret ve kıskançlık gibi fitne tohumları ekiyordur. Böyle bir toplumda huzur beklemek çölde serap görmekten farksızdır.
Kimin ne yiyip içtiği, kimin evine ne alıp almadığı, kimin ne yaptığı nerde gezdiği kimseyi ilgilendirmez, ilgilendirmemelidir de. Bunların veya benzeri şeylerin hiç biri sır değildir, olmamalıdır. Rahatsızlık veren şey bunların gözünüze sokuluyor olması olabilir. Ancak bu da bunu yapanın ayıbıdır, uğraşmaya değmez.
Biz gazeteciler haber değeri ve toplumsal değeri olan her şeyi yazarız, yazmak zorundayız. En azından ben kendi adıma ve reyting uğruna bunu yapmam. Toplumsal barış adına değer üretmek, yanlış üretilen ve değer sanılan yanlışları düzeltmek için yaparım. Benim yanlışım söylendiğinde de hemen özür diler düzeltirim. İnsanız hepimiz hata yaparız, yapabiliriz. Yanlışımın yüzüme söylenmesinden de son derece memnun olurum. En azından arkamdan konuşulmamış olur.
Benim için diyorlarmış ki, her şeyi yazıyor. Evet her şeyi yazıyorum çünkü ben bu toplumun insanıyım. Hiç kimsenin yüzüne söyleyemeyeceğim bir şeyi arkasından söylemem. Söyleyemesem de susarım. Susmak kabullenmek değildir. Ya sustuğum insanları kırmamak ya da iddialarını konuşmaya değer bulmadığım içindir. Çünkü ben, Allah’a ve ahiret gününe inanan birisiyim. Çünkü ben Allah’ı ve ahireti gerçekten çok seviyorum. Çünkü ben Allah’ın adaletine ve ahiretine güveniyorum. Üç günlük dünya hayatı için ne kendi ahlaki değerlerimi yerle yeksan ederim ne de başkalarının özel hayatıyla ilgilenirim. Herkes ne konuştuğunu bilsin bende ne biliyorsam onu yazarım.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
