Önümde başlanmış 2-3 tane yarım bekleyen yazılar var. Memleketim olmasına ve 1,5 yıldır burada olmama rağmen halen alışmadım memleket havasına. Hani konularda gündemden düşmeyen konular olunca biraz da rehavet çöküyor üzerimize. Tekrar gündemine otursun diye bilgisayarda bekletiyorum.
Dün Gebze’den bir kardeşimiz link atmış abi bu türküyü bizim için çalıp söyler misin diye. İlk defa duydum türküyü ama hemen internetten baktım nasıl bir türküymüş. Öyle ya artık yaşlandık, her türküyü çalıp söyleyemiyoruz. Ama türkünün sözleri çok ilginçti. Tam da Cuma’lık dedim ve yazılası bir konuydu. Evet yazının başlığı türkü sözleri. Cumayla ne ilgisi var demeyin hayatta her şeyin bir biriyle bağlantısı var. Aşık Sürmani baştan sona sitem dolu isyanını dile getirmiş türküde.
Erzurum yöremize ait türkü ile ruhlar aleminde Allah’ın bahtını kara yazdığına isyan ediyor Sürmani. Yazıyı yazan dünya da yüzümü güldürmedi bir günüme yüz bin zarar yazmış diyor. Herkesi birbirine dost yazmış benim halimi rüzgara. Dahası da var, tecelli mi kader mi bilmiyorum ama leyla ile mecnuna bile kitap yazmışlar beni de bir kenara yazmışlar diyor Sürmani. Son cümlelere dikkat, zira kırılma noktası burası.
Süramani kadere isyanın kendisiyle başlamadığına vurgu yapıp Fuzulinin kader anlayışının kendisininkinden farksız olduğunu iddia ediyor. Fuzuli, tasavvufi aşkı savunan divan şairidir. Belli ki Fuzuli de kendisinden önce tanımlanan kader anlayışına sahip birisi. Tasavvufun Kur’an’a verdiği zarar ayrı bir yazı konusu. Zira bine yakın tasavvuf tarifi var ve hiç birinin Peygamber efendimizle ve yaşadığı dönemle alakası olmayan tanımlar. Bizi burada esas ilgilendiren ise kaderin tarifi. İsra süresi 13 ncü ayette Rabbimiz “kişinin kaderini kendi iradesine verdik” tarifi nasıl olduysa Ervah-ı ezelde (ruhlar aleminde) Levh-i kalem (yaratıcını yazgısı) ile yazıldığı şekline dönüşmüş. Hal böyle olunca işleri iyi gitmeyenler de kadere isyan edip suçu Allah’a atmaya kalkışmışlar. Böyle bir kader anlayışında isyancılar elbette ki haklılar. Ancak ne var ki şu soruyu da kendilerine sormuyorlar, eğer yaratıcı kötü yazdıysa bizi niye sorguya çeksin ki? Tersinde de iyileri yarattıysa, onlar hem bu dünya da iyi yaşayacaklar hem de öbür tarafta cennetle ödüllendirilecekler. Bu da Allah’ın adaletine yakışmaz. Ayrıca dünya hayatına imtihan yeri demenin de bir anlamı olmaz. İnsanları yanlış bilgilendirerek isyana sürüklemek İslam ahlakıyla bağdaşmaz. Maalesef bunlar tarihte yaşanmış ve yaşanmaya da devam ediyor. Allah sonumuzu hayreylesin.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….
