Din Devleti
Ataerkil bir dine sahibiz fakat dini bilgileri anne babamızdan değil daha çok piyasadaki din öğreticilerinden, diyanetten, cemaatlerin tarikatların toplumdaki etkilerinden öğrendik. Sadece gençliğimizi değil hayallerimizi, ideallerimizi çaldılar. Halen de çalmaya devam ediyorlar. Bunun batı versiyonlarının da bizdekinden farkı yok. Daha doğrusu Allah adına din öğretenlerin öğrettikleri dini bilgilerin çoğunun dinle alakası yok.
Bunlardan biri de din devleti. Yemek duasının içine katarak “İslami devlet, nasibi cennet” dedirtip şartlandırdılar adeta saf Müslümanları devlet kurmaya. Kur’an’ın emrettiği bir devlet modelinden bahsedeceksek bu insan devleti olmalı. Zira ne Allah’ın devlet kurun diye bir emri var ne de Allah Resul’ünün devlet kurmak gibi bir çabası var. Kaldı ki Peygamber efendimizin yaşadığı toplum putları aracı kılarak Allah adına yöneten müşrik bir devlet modeliydi.
Allah Resulü böyle bir topluma insanlığın kurtuluşu için peygamber olarak gönderiliyordu. Bugünkü modern anlamda olmasa da müşrik bir devlet var ve fakat Müslüman bir toplum henüz ortada yok. Peygamberin getirdiği evrensel mesaj da tüm insanlığı kuşatıcı mesajlar. Karşı çıkanların iktidarlarının ellerinden gideceği endişesi Allah Resulünün yeni bir devlet kuracağı anlamına gelmiyor. Onlar kendi elleriyle yönetimlerini teslim etmeye hazırdılar zaten.
Peygamber efendimizin Medine’de ortaya çıkardığı toplumun adı da İslami devlet değildi. Kur’an’ın inşa ettiği insanlık topluluğuydu. İslam’ın ilkeleri devlet temelli değil insan odaklı ilkelerdir ve bütün insanlığı kuşatır. Bu ilkelere kendini muhatap kabul edenlere Müslüman denilmesi başka insanların muhataplığını ortadan kaldırmıyor. Her an herkes kendini muhatap kabul edip Müslüman olabilir.
Bu evrensel mesajı devletle sınırlandırdığınız zaman Kur’an’ın teklifine kendini muhatap kabul edebilecek insanların önüne engel çıkarmış olursunuz. Emevilerle başlayan bu sınırlamalar başka milletleri Müslüman toplumlarla düşman haline getirmekten başka bir işe yaramadığı bir gerçek. Bir başka gerçek ise Müslüman toplumların kendi içlerin de çatışmaya düşürmüş olması. Bunu yaparken de Kur’an’ın ilkelerinden uzaklaşıp din adına fetvalarla uydurup kendi ilkesizliklerini devlet modellemelerine alet ettiler.
Günümüzde insanların merak edip sorduğu soru, yeryüzünde İslami devlet var mı? Dine devlet misyonu yüklenirse böyle sorular kaçınılmaz olur ama cevap verecek muhatap bulunmaz. Zira adı İslam olup da diğer devlet modellemelerinden farklı bir model yok. Bu da insanları dinden soğutuyor devletle çatıştırıyor. Böyle çatışma alanlarının dine de devlete de insanlığı da faydası yok. Öncelikle din kendi kaynağından öğretilip insan inşasındaki konumuna bırakılmalı. Devletler de din üzerinden değil insan odaklı yönetimlerini icra etmeli. İnsan odaklı yönetimlerde dinin de devletin de bir ederi olur. Gerisi hüsran.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
