17 Ağustos depreminin üstünden 20 yıl geçti, o günleri yaşayan biri olarak acısı hala yüreklerimiz de taze.
Bir sürü uzman çıkıp neler söylemedi ki o dönem de!
Yaşadığımız ülke deprem kuşağında, zamanı tahmin edilemese de yeri belli.
Kuzey Anadolu fay hattı her an olası bir depreme gebe.
O dönemler de 30 yıl için de olacağı tahmin ediliyordu 20 yıl sonra oldu İstanbul depremi.
17 Ağustos depreminin yüzeye yakınlığını hatırlamıyorum ama şiddetinin 7,4 olduğu net bir şekilde ifade ediliyor.
İstanbul depremi de 5,8 olarak açıklandı fakat yüzeye bir hayli yakın, 7 Km.
Sismik bilgileri önemine binaen veriyorum ancak ne var ki asıl düşündüren yıllardır söylenen olası bir İstanbul depremine hazır olmadığımız gerçeği daha önemli gibi karşımız da duruyor.
Gölcük depremi kadar yıkıcı olmasa da kamera kayıtlarının basına yansımasından görünen o ki İstanbul depreminin korku ve paniği 99 depreminden on kat daha fazla olmuş.
Aslından acınacak bir durum. Onca uyarılar, onca eğitimler, alınan veya alınması gereken tedbirler hafızalardan silinmiş.
Çabuk unutuyoruz her şeyi! Hatırladığımızda da çoğu ey geçmiş oluyor.
Etrafta kaçışan insanları gördükçe acı acı güldüm içimden.
Ne yalan söyleyeyim, şu Balıkesir de polislere efelenen külhan beyleri var ya, aklımdan onlar geçti depremden kaçışanları görünce. Dedim bir de şunların deprem anında görüntüleri olsa keşke, ne kadar erkek olduklarını görürdük.
İşin şakası bir yana Japonya da bizdekinden daha şiddetli depremler oluyor ama onları sağa sola kaçıştıklarını görmüyorsunuz.
Adamlar önce yaşadıkları yerin farkındalar ve hayatlarını yaşanabilir bir şekilde dizayn ediyorlar. Burası çok önemli.
Onun için de biliyorlar ki böyle durumlarda dışarısı da en az içerisi kadar tehlikeli. O yüzden de içeride kendilerini sağlama alıp depremin geçmesini bekliyorlar.
Bizde de depreme kulp arama yarışı başlıyor deprem sonrası.
Ne diyelim Allah Müslümanları daha çok cezalandırıyor dünya hayatında bu kulpcu mantığa göre de akledip uslanan var mı?
Geçmiş olsun İstanbul, Allah beterinden korusun.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile...
