Savaşın dahi bir namusu vardır. Yüce dinimizin bu konudaki amir hükümleri de belli. “Kadınlara, yaşlılara, çocuklara silahsız masum insanlara ateş etmek, öldürmek kesinlikle” yasaklanmıştır. Bu adi, şerefsiz, haysiyetsiz ve bir o kadar da namussuz katiller maalesef 15 Temmuz gecesi bunu yaptılar. Savaşın, bayrağın ve silahın namusunu kirletti namussuzlar.
Darbelerin gölgesinde büyümüş biri olarak darbenin her türlüsüne karşı olduğum için daha duyar duymaz kent meydanına gittim. Benim gibi darbe karşıtı insanları aradı gözlerim. Elhamdülillah yalnız değildim, yalnız değildik. Benim gibi milyonlar sel olup aktı meydanlara. Yine çok şükür ki bunun siyasetle, iktidarla alakası olmadığını idrak etmiş milyonlar vardı. Bugün aynı şeye kalkışılırsa yaşıma başıma bakmam yine çıkarım meydanlara. Ben darbelerin gölgesinde büyümenin acısını çok yaşadım, çocuklarıma yaşatmak istemiyorum.
Bu kirli darbe girişiminde kaybedenler bu ülkenin fakir, gariban vatan sevdalısı insanların evlatları oldu, burası bir gerçek. Ömer Halisdemir gibi yamalı pantolonla, delik ayakkabılarla büyüyüp vatanı korumak için asker olan fedakar insanlar oldu. Bayrağını kapıp köprüye koşan ve orada haince kurşunların hedefi olan masum insanlar oldu kaybedenler arasında. Devlet sadece şehitlik payesi verdi, gerisini bilen yok, dertlerini dinleyen yok. Gazilerini arayıp soran yok. Kaybedenler kulübünde Berat Albayrağ’ı da unutmamak lazım. Harbiden kayboldu adam ortalıktan. Kim bilir belki de finansörlerin tekerine taş koyduğu için adamı yok ettiler.
Düşünsenize darbeden altı yıl sonra darbeyi konu alan bir film yapılabiliyor. Geçen sene “mahrem” bu sene “kumpas” belgeseli ancak çekilebiliyor. Neden korkuluyor, kimden ya da kimlerden çekiniliyor bilinmez ama pısırık davranmak onları cesaretlendirmekten başka işe yaramaz. En baba ceza müebbet, bu ülkenin evlatlarının şehadeti yeterli gelmedi bir de katilleri besleyecek. Akıl alır gibi değil.
Şunu itiraf etmek gerekir ki, darbeyi başaramadılar ama iyi organize oldukları bir gerçek. Darbe sonrası ortalığı iyi karıştırdılar. Demek ki yapılanma içinde böyle bir ekipte var. Hiçbir yerden gibi görünmemek, bu tür başarısızlıkla karşılaşılınca şunlar fetöcü, falanca fetöcü diye hedef saptırmak için özel görevlendirilen bir ekip var gibi. Öyle ya KHK komisyonuna on binlerce müracaat oluş masum olduklarını iddia ederek. Ben hala şaşıyorum bilinenler sorgulanmadan niçin bilinmeyen hedeflere yönelip insanları töhmet altında bırakırlar ki?
Mesela Hüseyin Gülerce ne kadar itirafçı, ne kadar güvenilir bir isim ki hala Beyaz tv de program yaptırılıyor? Oysa darbeden birkaç yıl öncesiydi, Gebze Osman Hamdi bey kültür merkezinde bir program oldu ve konuk Hüseyin Gülerce idi. Hıncahınç dolu salona “ size okyanus ötesinden, hoca efendiden kucak dolusu selam getirdim, hepinize ayrı ayrı selamı var” diyerek her gruptan nurcuları coşturuyordu. Gebzeli siyasetçilerin gafletinden yararlanıyorlar zahir! Gebze halkıda kaybedenler kulübünde anlaşılan. Süreçler sulandırılmaya devam ettikçe bundan en çok zararı da Türk siyaseti göreceğini tahmin etmek kehanet olmasa gerek.
Şurası bir gerçek ki millet her zaman kaybedenler kulübüne mecbur bırakılıyor. Pandemi süreci ve akabinde gelen zam yağmurları adeta darbeye karşı gelmenin faturası olarak yansıtılıyor millete. Belki darbe teşebbüsü içerisindekilerden de piyon olanlar vardı ve onlarda kaybetti. Asıl kazananlar bunları finanse edenler veya üst akıl dedikleri o meçhuldekiler. Etliye sütlüye karışmayan, her dönemin adamı olan yalaka tipler de kazananlar kulübündeler. Bunlar da tıpkı ülkenin elit tipleri gibi her şeyi kenardan izleyip, kim galip gelirse onlardanmış gibi görünen zavallı tipler. Kendileri kazanırlar ama ülkeye verdikleri zararı görmezler.
Aslında yaz aylarımı kitap okumaya ayırmış, yazılara biraz ara vermeyi düşünüyordum. Zira kışın okullar açılıyor, günler kısalıyor, havalar soğuyor, elektrik ve doğalgaz fiyatları eskiden ikiye katlardı şimdi kat sayısını bile takip edemez olduk. Bizde malum yaz aylarının o rehavetinden ve Allah’ın nimetlerinden tatil yerine kitap okuma şeklinde yararlanalım dedik. Kitap okumaya devam lakin 15/07 şafak vakti filmini izleyince kendimi tutamadım, temmuz darbesinden sonra ikinci bir darbe daha yediğim için yaralarım tazelendi adeta ve yazayım dedim. Şartlar ne olursa olsun darbe kötüdür diye bir kez daha haykırayım istedim.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
