Ülkenin başındaki cumhurbaşkanı ekonomik savaş veriyoruz diyor. Biz de kendisine yardımcı olmak istiyoruz. Ancak ne var ki bakanlarının ağzı durmuyor ki! Biri çıkıyor “doğalgazı az yakın” diyor. Çiçeği burnundaki bakanı sayın Nebati, “sizin maaşınız var, en fazla enflasyona ezilirsiniz, hiçbir şey kaybetmezsiniz. Ben her şeyimi kaybedebilirim” diyor.
Biz cumhuriyet tarihi boyunca bakan olup da kaybedeni görmedik, Menderes ve arkadaşlarını saymazsak. Kaybedeni görmedik de ortadan kaybolanları gördük. Daha doğrusu kayboldukları için göremedik. Bazıları da vicdani azaptan mı ilahi adaletin tecellisi midir bilinmez ama intihar ederek hayatlarını kaybetti. Bunların haricinde kaybeden bakan görmedik. Ama millet hep kaybetti bu ekonomik savaşları.
Biz yine de cumhurbaşkanının sesine kulak verip kendisine yardımcı olmak istiyoruz. Ama öncesinde bir durum tespiti yapmak da lazım. İktidara geldiklerinde gerçekten de ekonomik anlamda çok iyi işler başardılar, bunu inkar etmemek lazım ki bunu çoğu muhalefet de vatandaş da kabul ediyor. Kimileri 2007’ye kimileri de 2011’e kadar iyiydiler diyor. Tabi biz yaptık diyerek bu iyilikleri sahiplenenler de var.
Kim yaptıysa yaptı ama bu iyilik sürecinden vatandaşlardan da yararlanalar çok oldu. Liradan altı sıfır atılmasıyla doların bugünkü seviyelere gelmesine o gün engel olundu. Düşük faizli kredilerle birçok vatandaş ev sahibi oldu. Araba aldı, arsa aldı birçok yatırımlar da yapanlar oldu. Hemen hemen her evde teknolojiye yatırım üst düzeylerde artış kaydedildi. Hem de onca kakışmalara, darbe girişimlerine kurumlardaki usulsüzlüklere rağmen bu iyi günleri de yaşadık hep birlikte.
Stratejik araştırma kurumlarından birinin başkanı diyor ki! “Ak parti milleti lükse ve rahata alıştırdı, şimdi bu konforun bozulmasından vatandaş rahatsız”. El hak doğrudur, bendeniz de katılıyorum bu tespite. Öyle ki, bazıları ev üstüne ev değiştirdi. Eşya üstüne eşya değiştirdi. Teknoloji yakından takip edilip modası geçen televizyonlar, telefonlar ve dahi ne varsa miadı dolmadan yenisi ile değiştirildi.
Ne olduysa pandemiyle birlike her şey tersine dönmeye başladı. Allah var iki yıla yaklaşan bu süreçte salgına rağmen ilik yılını iyi idare ettiler ekonominin. Son 4-5 aydır da bir türlü frenleyemiyorlar artan fahiş fiyatları. Nebati’nin dediği gibi maaşlı olanlar bir şekilde pahalı mahalı demeden alıyordu ihtiyacı olanı. Fakat spekülatörler baktılar ki stok zamları bir işe yaramıyor bu sefer de piyasaya mal sürmemeye başladılar. İktidar da ısrarla vatandaşı ezdirmeyeceğiz diye feryat ediyor.
İşte biz de bu aşamada kendilerine yardımcı olmak istiyoruz. Madem devletimize saldırı var bizde millet olarak gardımızı alalım, değil mi yani? Önce bakanlardan, vekillerden, kurumlardan ve siyasilerden başlayalım. Öyle ya asıl sorumluluk gönüllü olarak onların. Harcamalarınızı kısıp fon oluşturun, bildiğiniz tanıdığınız stokçuların dışında kimden ne bulursanız vatandaşa dağıtın. Korkmayın size bir şey olmaz.
Çözümün vatandaş ayağında belki de bana en çok kızacak olan Beşiktaş’ımızın yılmaz savunucusu Özgür Demirel ve Erhan Demir olacak. Ne alaka diye sormayın iş adamlarının çoğunun kulüplerden biriyle dolayalı veya direkt ilişkisi var. Bunlar sporu babalarının hayrına desteklemiyorlar. Herkes bizim Özgür gibi fedakar değil ki kobine bilet alıp maçlara gitmesin. Unutmayın ekonomi bizim kadar onların da sorunu. Belki bakan Nebati bile her şeyini kaybeder ama bunlar hiçbir zaman kaybetmezler. Sadece maç kaybederler.
Evet vatandaşlar olarak stokçulara karşı izalei şuu yapıp onlarla ortaklığı bozuyoruz, vatandaşlar olarak bizler el birliğine gidiyoruz. Lükse dair ne varsa boykot ediyoruz. Belki unumuzu kendimiz yapamayız ama bulduğumuz her şeyi paylaşabiliriz. Madem ki onlar fahiş fiyatla satarak, malı saklayarak bize ayar çekiyor bizde evimizde elimizde fazla ne varsa paylaşıp, satın alma gücümüzü onların marketlerinden, mağazalarından almayarak kullanıp onları zarara uğratalım. Fadime’nin köyüne geri dönelim demiyorum, bunun için artık çok geç ama şehirde medeni bir şekilde köy imecesini fevkalade yapabiliriz. Biz bu zam furyalarına geçmişten alışkınız dayanırız da bakalım onlar biz olmadan nereye kadar dayanacak?
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
