Özellikle edebi yazıları hiç çekinmeden yazıyorum. Çünkü biliyorum ki iki değerli büyüğüm yanlışı gördüğü zaman hemen arayıp uyarıyorlar. Bunlardan birisi de Tokatta ilçe milli eğitim müdürü olan Nihat Aymak ağabeyim. Geçen gün ki yazıyı okur okumaz aradı ve o muhteşem edebi üslubuyla güzel bi fırçaladı bizi. Nihat ağabeyle 80’li yılların başında kendisi eğitim bilimler fakültesinde öğrenci iken tanıştık. En büyük ortak özelliğimiz şiire olan düşkünlüğümüz. Nihat ağabeyin şiir kitapları ve romanları bulunuyor, tavsiye ederim.

“ Senin gibi şiir yazan, bağlama çalıp türkü söyleyen edebiyata düşkün bir adam nasıl bunu yapar” diye çıkıştı Nihat ağabey. Kendisine buradan bir kez daha şükranlarımı sunuyorum. Telefonda uzun uzun anlattım, kısa bir söyleşiyi de sizlere yapayım istedim. Bendeniz çok küçük yaşlarda türkü söyleyen biriyim. İlk okul 4 veya 5 nci sınıfta bağlama çalamaya da başladım. Fakat bizim zamanımızda müzik dinlemek için bugün ki imkanların hiç biri yoktu. Rahmetli babamdan gördüğüm, duyduğum kadarıyla, bir de trt de hafta bir gün olan Türk halk müziği konserlerinden dinlerdim türküleri. Küçük el radyosundan da polis radyosunda çalan halk müzikleri vardı bir de. 

Lise yıllarımıza gelindiğinde etrafımızdaki tarikatçı, tasavvufçu gruplarla tanıştık, dini bilgilere ağırlık verdik. Dini bilgileri öğrendiğimiz iyi oldu da “saz çalmak haram” dediler bizde sazı sözü bıraktık. Hayatın yükü ağırlaştıkça da tamamen uzaklaştık sazdan sözden. Şiiri de başka alanlarda yazmaya devam ettik. Yıllar sonra tekrar elimize sazı dilimize sözü aldık ama o eski zevki de şevki de kalmamış bir şekilde. Zaten tarikatçısı da tasavvufçusu da cemaatçisinde artık saza söze uzak değiller. Olan bizim kayıp yıllarımıza oldu. Benim de bu nokta da itirazlarım olduğu için malum yazıda da buna atıfta bulunmuştum. 

Benim şahıslarla, isimlerle işim yok, fiiller ve sonuçlarıyla ilgileniyorum. Ervah-ı ezelde levh-i kaleme itiraz eden Sümmaniyi Sürmani yazmışım. Evet hata mı hata. Lakin Sümmaniye isyan ettiren veya benim gibileri sazdan sözden uzaklaştıran zihniyetin yaptığı asıl büyük yanlış. Haram dedikleri bir çok fiili bugün kendileri çekinmeden yapıyorlar. Bu da ister istemez topluma yansıyor, insanları yaratıcısına isyana sürüklüyor. Yazımız bu minval üzere okunmalı. Lakin yine de Sümmani den ve okuyuculardan özür diler düzeltirim.

Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…