Son zamanlar da TRT kaliteli yayınlar yapmaya başladı. Özellikle TRT Haber ve TRT Belgesel programları içerik açısında oldukça zengin bilgi ve belgelerin yer aldığı bu programları ilgiyle takip ediyorum. Bunlardan biri de TRT haberin haber tadında adlı program. Her hafta sonu değişik konu ve konuklarıyla gerçekten ailecek izlenebilecek kültürel ağırlıklı yapıtlar. Emeği geçenlere kültürümüze katkılarından dolayı teşekkür ediyorum.

Geçtiğimiz dönemlerde İnci Ertuğrul’un hazırlayıp sunduğu program bu sezon Özge Uzun’la devam ediyor. Geçtiğimiz hafta sonu ise Ezgi Sütçü programı sundu ve konuğu da benim çocukluk- gençlik yıllarımda ses sanatçı olarak tanıdığım ve tiyatroda da sık sık gördüğüm Ayla Algan’dı. Bu gün 77 yaşında olan Algan bilgisi, tecrübesi ve enerjisiyle yaşayan kültür hazinesi gibi çok şey kattı programa ve ilgiyle izletti bizlere. Beni esas mest eden ise satır aralarına sıkıştırdığı can alıcı cümleler oldu. Bizim zamanımız da babaanneler vardı, büyük babalar vardı aile ortamında diye başlıyor anlatmaya. Babalar çocukları azarladığında babaanneler devreye girer çocuğun başını okşayarak “baban haklı” der eline şeker verip tekrar oyun ortamına gönderirdi. Şimdi gençler bireysel demokratik haklarını kullandıkları için, aile de büyükanneler büyük babalar da olmadığından adeta yalnızlaşıyorlar. Onlarla bilgi paylaşacak, kültürümüzü aktaracak ortamlar maalesef olamıyor diyor.

Evet benim de üzerinde hassasiyetle durduğum, aile de kanayan yara haline gelen bu konu ile ilgili daha önce de birkaç yazı kaleme almıştım. Sayın Algan’ın tekrar gündeme getirmesiyle bir kez daha yazmak zaruret oldu. Bolu beyiyle Köroğlu hikayesi var tarihi kaynaklarımız arasında. İkili arasındaki amansız mücadele Bolu beyinin ateşli silahla adam öldürmesi “ tüfek icat oldu mertlik bozuldu” deyimini kazandırmış kültürümüze. Günümüzde ise teknoloji ile insanlık hepten kayboldu diyebiliriz sanırım. Sakın bu ifadeden teknoloji karşıtı olduğum anlamı çıkarılmasın. Zira ben şuan bile teknolojiyle iç içeyim. Ne var ki üretmeden tükettiğimiz teknoloji bize fayda değil zarar veriyor. Daha küçük yaşlarda ana-babayı tanımadan, büyük-küçük bilmeden herkesin elinde cep telefonu, tablet, playstation gibi teknolojik oyuncakları tanıyor, bunları biliyor. Ev de büyükanne, büyükbaba yok baba işte anne çalışmıyorsa bile ev işleri, çamaşır, bulaşık vs çocuk da elindeki bu oyuncaklarla aileden ve toplumdan kopuk bir hayat. Konuşmayı unutuyoruz farkında değiliz. Çocuk yanlış yaptığında veya yaramazlık ettiğin de baba azarlarsa anne sahip çıkıyor anne azarlarsa baba sahip çıkıyor. Alt kültürden mahrum ve aşırı korumacı yetişen çocuk hayatın gerçeklerinin çoğundan habersiz farkındalığı olmayan bireyler olarak büyüyorlar. Evlenip yeni bir hayat kurmada zorlanıyorlar kursalar bile sürdürebilirliği temin edemiyorlar.  Bu sıkıntılı süreç bununla da kalmıyor toplum hayatına, birlikte yaşamamız gereken zorunlar alanlara yansıyor. Bir apartman da komşular olarak bile birbirimizle anlaşmaz halde, sürekli tartışma ve kavga içerisinde kalıyoruz. Hayat bizim hayat, çocuklar bizim çocuklarımız, gelecek bizim geleceğimiz. Hayatlarımızı bir hiç uğruna sıradanlaştırarak yaşanmaz hale getirmeyelim. Eskilerinde bilgilerine ara sıra müracaat edelim, onların tecrübelerinden istifade edelim. İnanın hiçbir şey kaybetmeyiz çok şey kazanırız. Haydi kalın sağlıcakla.

Selam ve dua ile...