Başlık size yabancı gelmedi değil mi?

Geçen hafta aynı gazeteden refikimiz Furkan Uğur Eşitti kardeşimin kaleme aldığı yazının başlığı.

Dikkat çekmesi açısından ben de bilerek aynı başlığı kullandım. İyi ki de böyle bir yazı yazmış Furkan kardeşim.

Sayın Erdoğan hakkında yazdıklarının altına imza atabileceğim doğrulukta ve sadelikte yazmış duygularını.

Fakat engellilere yapılan veya tanımlanan haklar konusunda aynı şeyleri düşünmüyorum Eşitti kardeşimle.

Gerçi bir lider olarak Sayın Erdoğan yapabileceğinin en iyisini yaptı ancak ne var ki bütün sorumluluğu ona yıkarak engellilerin sorunları çözüldü demek de doğru değil.

Çünkü çözülemeyen birçok sorun var ve bunların çözümü de Sayın Erdoğan değil, herkes de Erdoğan’a kolayca ulaşamıyor.

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı bu aralar iyiden iyiye kadın haklarına yoğunlaşmış durumda.

Anlayacağınız alt kadrolarda işler toplumda prim yapan konulara eğilerek icra ediliyor, prim yapmayan konular dostlar alış verişte görsün misali icra ediliyor.

Sadece bakanlık mı?

Tabi ki hayır, kanunlarına amir hükümlerini uygulaması gereken bütün kurum ve kuruluşlar körler sağırlar bir birini ağırlar deyimiyle, göstermelik engelli etkinlikleriyle ağızlara bir parmak bal çalmaktan öte gitmiyor. Her engelli de Lokman Ayva veya Furkan kardeşim kadar şanslı değil.

Hem siz kaç tane işitme engelli gördünüz bulunduğunuz makamlara gelebilen?

Bırakın öyle makamlara gelmeyi kendilerine doğru dürüst ve düzenli bir aile bile kuramıyorlar.

Araştırın göreceksiniz ki işitme engelliler de boşanma oranı bütün ülke genelinin bile üstünde bir rakam.

Acaba neden?

Furkan kardeşimden özür dileyerek bu yazıyı kaleme alıyorum. Niyetim ne kendisini eleştirmek ne de rencide etmek.

Bendeniz başkanlıkla beraber yerinde yönetimleri savunan birisiyim. Tek başına sayın Erdoğan yapabileceğinin en iyisini de yapmış olabilir ancak yerelde ve yerinde engellilerin sorunlarını masaya yatırıp sorunu mutfağında çözmediğimiz sürece sadece birkaç engelliyi mutlu etmiş oluruz.

Bunun için yapılması gereken illerde valilikler ve belediyeler, ilçelerde kaymakamlık ve ilçe belediyeleri engelli koordinasyon merkezleri kurarak ve de engellilerin katılımıyla paneller, seminereler ve eğitimler düzenlemeliler.

Okuyan engelli, çalışan engelli, evde bulunan engellilerin sorunları veri olarak toparlanıp yine engelli odaklı çözümler aranmalı.

Hiçbir işe yaramayan kent konseyleri engelli meclisleri yerine bu platformlar aktif olarak çalışmalı.

Hatta kaymakamlık, belediye, emniyet, milli eğitim, iş verenler, adliye ve engellilerden oluşan bir komisyon kurulup ay da bir defa dahi olsa toplantılar düzenleyip toplanan veriler burada değerlendirilmeli, bakanlıkça neler yapılabileceğinin yolları araştırıp bulunmalı.

Engelliler adına para toplayan derneklerin faaliyetleri bu anlamda durdurulmalı.

Engelli topluma kazandırılarak vatandaşla uyum içinde yaşaya bilecekleri ortamlar oluşturulmalı.

Toplayıcıların yüzde 10‘nunu aldığı bu paralar engellinin hiçbir sorununu çözmez, aksine içinden çıkılmaz hale getirir.

Bütün engellilerin toplumla iç içe barışık bir hayat için bende bildiklerimi paylaştım.

Umarım Furkan kardeşimde bana hak verecektir.

Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile...