Bir yazarın en büyük sermayesi kalemi, düşünceleri, içinde yaşadığı toplumun gerçeklerini yazabiliyor olması, vatandaşın sorularına cevap araması, sorunlarının çözümüne katkı sunması ve okunulur olabilmesidir. Haddi zatında herkesin emeği emektir, hiç kimsenin emeği küçümsenemez.
Herkes gibi yazarın da siyasi bir düşüncesi, kendince bir yaşam tarzı ve inancı vardır. Eğer bir olay, bir haber yazılması gereken bir yazı bana uymuyor diye yazılmıyorsa o yazar değil taraftardır. Taraftar gazeteciler lafları eğip bükerek taraf olduğu yere yaranmaya çalışır, iyi de prim alır. Allah’a şükürler olsun ki, bendeniz 2006 da başladığım yazarlık hayatım boyunca hiçbir gazete de yazarken böyle bir tavır içinde olmadım. Çünkü ben bu işten ekmek yemiyorum, ülkesini ve vatanını seven, Allah’a ve ahiret gününe inan biriyim. Yazma ölçülerim bunlar.
Eğer siyasi yazı yazacaksam bu ölçüye uyarak iktidarı da muhalefeti de yanlışlarını bulduğum da yazarım. Bu konuda icranın başı olması hasebiyle en çokta iktidarı eleştiririm. Gelin görün ki başkan Erdoğan 21 yıldır girdiği her seçimi kazanıyor, bunu görmezden mi gelelim? Pati olarak da her seçimde oyları düşüyor. Bu da teşkilatlarının ayıbı. Erdoğan’ın rüzgârı arkasında savrularak kendilerine mevzi kazanmaya çalışmaları seçmenden iyi not alamadıklarının en tabi göstergesi. Birçok yakın çevremden “Ben Ak partili değilim, Erdoğancıyım” dediğine de şahitlik ederim.
Kaldı ki geldiğim ilçede ilçe başkanına ulaşmak için bin takla attım. Belediye başkanını caminin önünde gördüm, kendisinden randevu istedim. Yanındaki danışmanından kartvizit alıp uzattı. Tabi kurumsal hat olduğu için yine kendisine ulaşamadım. İlçe başkanına da ulaşamadığımı ifade ettim. Yanımda duran takım elbiseli, asık suratlı şahsı göstererek “telefon numaramı alıp başkana iletmesini” istedi. O da kaydediyormuş gibi yapıp aklınca beni kandırdığını sanıyor. İşte siyasette bu tipler seçim kaybettiriyor farkında değiller.
Siyasetin iktidar boyutunda daha çok şeyler var da bununla yetinelim şimdilik. Muhalefet ayağına gelecek olursak. Ana muhalefet liderini ben dâhil herkes eleştiriyor. Partisinde yapılan eleştirilerde eleştiren herkesi saf dışı bırakıp 2013 den beri girdiği her seçimi kaybetmesine rağmen kendi bırakmıyor. Seçmeninin umutlarını hep başka bahara erteliyor, hevesleri kursağında kalıyor. En önemlisi de ne biliyor musunuz, “bana oy veren 25 milyonla buradayız” diyor. Erdoğan ne diyor, “bize oy veren vermeyen herkesin başkanıyız”.
Sayın kılıçtaroğlu şunu göremiyor, 25 milyonluk oy sizi iktidar yapamıyor. Diğer partilerin seçmenin de oy almanız gerekiyor. Ama bu ayrıştırıcı dil ve üslupla onlardan oy alamazsınız. CHP’li birçok hesaplar da sosyal medyadan Ak parti seçmenine hakaretler savurarak onları aşağılıyor. Parti yönetimi de bunlara ses çıkarmak yerine adeta çanak tutuyor. Tabi seçmenlerin gözünden de bunlar kaçmıyor. Siyaseten aldıkları yanlış kararları burada dile getirmiyor bile. Zira kendi parti içerisinde ve kamuoyundan yeterince tartışılıyor.
Gelgelim iyi partiye ve Sayın Akşener’e. Buradaki yanlışlara en büyük tepkiyi partiden istifa eden Yavuz Ağıralioğlu en yüksek perdeden gösterdi ve partisinden istifa etti. Hala da sert eleştirilerine devam ediyor. Bu yüzden ben yanlış siyasi kararlarını eleştirmeyeceğim. Ama seçmen nezdinde etki eden zihin dünyalarını bir anımla dile getireyim. Bana da musallat olan bizim ilçenin meşhur dolandırıcısı İyi parti Mamak ilçe kurucularındanmış. Ben söylemiyorum, kendi ifadesiydi.
Sağ olsun tesadüfen yolda karşılaştığım ilçe başkanı yardımcısı da teyit etti. Ama dolandırıcı olduğunu kabul etmedi. “Yok, canım, o öyle biri değil. Partimize çok büyük katkıları olan, dürüst bir üyemiz” dedi. Herhalde vatandaştan dolandırdığı paraları aidat olarak veriyordu ki adama toz konduramadı. Ne hikmetse aradan aylar geçti, yine yolda karşılaştık başkan yardımcısıyla. Ne dese beğenirsiniz, “senin adamın yakayı ele vermiş, içeri de” dedi. Yani Türkçesi şu, adam yakalanana kadar onlarındı, yakalandıktan sonra bizim oldu da bizim paralar ne oldu onun cevabı yok. Şimdi bu arkadaşlar başkanlık, yardımcılık payesi alınca siyaset mi yapmış oluyorlar? Ben bu bilgileri etrafımdaki herkesle paylaştım. Dolandırıcısına sahip çıkan bu başkan seçim mi kazanacak? Geçin bunları.
6’lı masanın en karlı çıkanı diğer 4 partisi oldu. Saadet partisi ve Demokrat partinin oyları belliydi. Saadet kazandı ama seçmenlerinin çoğunu kaybetti. Bunu en iyi şekilde 2024 deki yerel seçimlerde göreceğiz. Gelecek ve Deva kendi adlarına seçime girmedikleri için seçmen nezdinde kantardaki ağılıklarını görme şansımız olmadı. Tabi masanın en çok kazançlı çıkanı da Gelecek ve Deva oldu. Zira sıfırdan gelip direkt meclise kapağı attılar. Bunların da sıkletini eğer girerlerse 2024 yerel seçimlerinde göreceğiz. Şimdilik önyargılı olmak doğru olmaz. Bekleyip göreceğiz.
Sevgili dostlar, ciddi sağlık sorunu yaşıyorum. Çok defalar yazının başına oturuyor ve fakat tamamlayamıyorum. Vücudumda bir gevşeme, kollarım omuzlarımdan aşağı düşecek gibi oluyor. Nereye kadar bilmiyorum. Fakat yazmaya devam ettiğim de artık siyasi yazılar yazmayı da düşünmüyorum. Daha çok toplumun sorunlarını dile getirip, insanlığın ihyası ve inşası için çaba sarf edeceğim. Ne siyasetten ne şundan bundan fayda yok. Bari ahiretimizi boş bırakmayalım, son nefesimizi de orada tüketelim. Görelim Mevla’m neyler, neylerse güzel eyler.
Hadi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….
