Ramazan dolayısıyla çok da yazmak istemiyorum, sabır ayının feyz ve bereketine halel gelmesin diye. Ancak ne var ki bu yazılacak hiçbir şey kalmadığı veya yazılmasa da olur diyeceğimiz yazılar olduğu anlamına gelmiyor. Sadece sabır ayının ruhuna uygun davranıp Rabbimizin Rahmetinden yararlanmaktır niyetimiz. Ama olmuyor işte, susamıyorsunuz bazı şeylere, sessiz kalamıyorsunuz.
Dün gece sahurda biraz sosyal medyaya göz atayım dedim. O da nesi, bütün sosyal medya dün şehit olan askerlerimize dualarla yardırıyor. Rahmet ayı elbette dualar daha bereketli, edilmesi de lazım. Ancak ne var ki, duaların en makbulü samimiyet ve ihlasla yapılan dualar olduğu Rabbimiz tarafından bizlere bildiriliyor. Samimiyet ve ihlas kavli (elleri açıp isteme) duanın yanı sıra fiili duayla birlikte yapılma şeklidir. Sakın sosyal medya da yapılan duaları samimiyetsiz bulup eleştirdiğim anlamı çıkarılmasın buradan. Ben işin fiili dua kısmını biraz merak ettim, onu sorguluyorum.
Efendim sosyal medya duacılarının aralarında kimler yok ki? Siyasetçisinden cemaatçisine, cemaatçisinden tarikatçısına, tarikatçısından yazarına çizerine kadar her kesimden insanlar var tanıdığım. Bunların çoğu da bir birine zıt görüşlü insanlar. Hatta sokak da karşılaşsalar sanırsınız ki bir birlerini boğacaklar. Ama gelin görün ki söz konusu vatan, bayrak, şehit ve şahadet olunca hepsi aynı potada buluşabiliyorlar. Biraz da dua zahmetsiz, parasız, ucuz ve kolay olduğu için mi tercih ediliyor acaba?
Şimdi siz gelinde bana helikopter de hem de üst düzey komutanlarımızın şehit olduğu olaya kaza olduğunu anlatın da ben de dualarınızın samimiyetine inanayım. Sayın Cumhurbaşkanı ne zaman bir hamle yapsa arkasından bir olay patlak veriyor. Referandum da istediğini alıyor birileri de karşı hamleyle kavurmacı, tatlıcı derken darbe destekçilerini serbest bırakıyor. Tekrar genel başkan olup meclis de konuşuyor hemen ardından Sayın Erdoğan’ı kamuoyunda zora sokacak bir olay gerçekleşiyor. En acı olanı da ne biliyor musunuz? Darbe ana davasında sanıkların tutumları. Ergenekon davalarında yargıya güvenelim dedik arkasından fetöcüler çıktı adeta madara olduk. Şimdi fetö davaları sulandırılıyor, bunu kim nasıl açıklayacak şehit ailelerine? Asıl canımızı acıtan da tam burası işte. Ergenekon davalarının destekçileri daha samimiymiş, Silivri mahkemelerinin önüne bütün davalarda gittiler. Pazartesiden beri devam eden fetö davalarına şehit aileleri, birkaç gazeteci dışında niye kimse gitmedi? Asker sivil ayırmıyorum, bu vatan uğruna canlarını hiçe sayan bu insanların mahkemelerde sırtaran soytarılar kadar değeri yok mu? Yarın bunlar ellerine bir fırsat geçse ve yine aynı şeyi yapmaya kalksa dualarla mı önleyeceksiniz bunları? Şehitler olmasa, onlar canlarını dua niyetine Rablerine sunmasa hangi duanız kabul olur?
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….
