Okumanın, öğrenmenin yaşı yok derler, çok doğrudur. 2011 yılında başladığım ikinci anadal eğitimim geçtiğimiz gün itibarıyla doktora payesiyle –şimdilik-tamamlandı. Araştırmacı ve yazar yönümden ötürü birçokları benim anabilim dalımın inşaat mühendisliği olduğunu bilmez, siyaset bilimci sanır. O nedenle de gece gündüz okuyarak/araştırarak edindiğim bilgileri taçlandırmam, bilgilerime bilimsel bir paye kazandırmam gerekiyordu ki, onu yaptım. ALES’le, YDS’yle yeniden sınav heyecanları yaşarken öğrencilerimi anladım, geleceğe dair umutlar/amaçlar yeşerttim. “Bu yaştan sonra…”yla başlayan cümleler kurmak yerine, “yapacağım” dedim. “Sen profesörsün, ne gerek var” diyenlere hayatta öğrenilecek çok bilgi olduğunu, bir konuda etrafa bilgi veriyorsak bunun bilimsel temelli olması gerektiğini anlatmaya çalıştım dilim döndüğünce… Hoca olmanın bana yüklediği sorumluluğun emrettiği gibi bir öğrenci oldum ve 70. Yaşımda GAÜ Siyaset Bilimi ve Uluslararası bölümünden doktoramı aldım. Keplerimizi, doktorasını GAÜ İletişim Fakültesi, Medya Yöneticiliği bölümünden geçen ay alan eşimle birlikte atacağız Allah’ın izniyle. Bitti mi; hayır! Bundan sonrası akademik makalelere yoğunlaşıp, gideceğimiz yere kadar gitmek…

Bu arada, GAÜ Chancellor’u (Başkanı) Serhat Akpınar’a, Fakülte Dekanı Prof. Dr. Aykut Toros’a, Tez danışmanıma, Jüri üyelerime ve emeği geçen tüm hocalarıma sonsuz teşekkürler.