EMEP Kocaeli: Gübretaş işçisinin onur mücadelesi hepimizin mücadelesidir

Kocaeli İl Başkanı İlhami Şahbaz imzalı açıklamanın tamamı şu şekilde:

Hemen yanı başımızda, Yarımca’da bulunan Gübretaş fabrikasında Ocak ayından bu yana süren toplu iş sözleşmesi (TİS) görüşmeleri 5,5 ayı geride bıraktı. Petrol-İş Sendikası, işverenle anlaşma sağlanamaması durumunda 3 Temmuz’da greve çıkılacağını duyurdu. Sabah vardiyalarında çeşitli eylemler gerçekleştiren fabrikada şu anda 240 işçi çalışıyor.

GÜBRETAŞ İŞÇİSİ HAKKI OLANI İSTİYOR

Yabancı ortaklı Gübretaş’ta işverenin zam teklifi yalnızca %30 seviyesinde. Buna karşın sendikanın talebi, artan yaşam maliyetlerine karşılık %95 oranında. İkramiyelerle birlikte işçilerin ortalama aylık maaşı 35-40 bin TL arasında. Oysa şirket, 2025’in ilk üç ayında 998 milyon TL’nin üzerinde kâr açıkladı. Bu, işçi başına aylık yaklaşık 1 milyon 386 bin TL gibi bir kâr anlamına geliyor.

İŞVERENLER AKP’NİN AÇTIĞI YOLDA İLERLİYOR

Bugün hem kamu hem de özel sektör işverenlerinin büyük bölümü zam tekliflerini %15-30 aralığında tutuyor. Bunun nedeni, AKP iktidarının Orta Vadeli Program’da işçi ücretlerini enflasyonla mücadele bahanesiyle baskılamaya çalışmasıdır. Oysa açlık sınırı 20 bin TL’nin üzerine çıkmış, Kocaeli'de ortalama kira 20 bin TL seviyesine ulaşmıştır. Süt, et, sebze gibi temel gıda maddelerinde ise son bir yıldaki fiyat artışı %110’un üzerindedir.

Bu koşullarda ikramiyeli 35-40 bin TL maaş alan bir işçi, ev kirası, fatura, ulaşım, çocukların eğitimi ve gıda gibi temel ihtiyaçlarını karşılayamamakta, ya borçlanmakta ya da ek iş yapmak zorunda kalmaktadır.

Stratejik Bir Kurumda İşçiye Açlık Sınırı Dayatması

Gübretaş, tarımın ve gıda güvenliğinin temel girdisi olan gübrenin üretimini gerçekleştiren, stratejik öneme sahip bir fabrikadır. Ancak bu stratejik kurum, 2008 yılında İran’ın en büyük petrokimya şirketlerinden Razi Petrochemical Co.'nun %48,88 hissesini satın aldıktan sonra yabancı ortaklı hale gelmiş ve son olarak hisselerini satışa çıkarmıştır.

Bir yandan şirketin kârı büyürken, diğer yandan emeğiyle bu üretimi gerçekleştiren işçiler yoksulluk sınırına itilmektedir. Bu kabul edilemez!

İşçiler Birleşirse Kazanır!

TÜPRAŞ’ta, ÖZKA Lastik’te ve birçok işletmede olduğu gibi, işverenlerin açlık sınırında bir ücreti dayatmaktan vazgeçmiyorlar. 

Ancak işçiler birleşerek ve mücadele ederek bu dayatmaları boşa çıkarabilirler. 

Gübretaş işçisi bu mücadele deneyiminden yararlandığı oranda hak ettiği sonuca ulaşacaktır. 

Bu yüzden;

Toplu iş sözleşmesi görüşmeleri şeffaf yürütülmeli, her aşama işçinin iradesine sunulmalıdır. 

Unutulmasın: İşçi sınıfının birliği ve mücadelesi tüm engelleri aşacak güçtedir.

Gübretaş işçisi yalnızca kendi hakkı için değil, tüm işçi sınıfı adına mücadele etmektedir. Grev bir tehdit değil, hak arama iradesinin onurlu bir aracıdır. 

Emek Partisi olarak bu haklı mücadeleyi sonuna kadar destekliyoruz. Tüm işçileri ve emekçileri, Gübretaş işçisinin onurlu mücadelesine sahip çıkmaya çağırıyoruz.

İşçinin alın teri, patronun kârına feda edilemez!

Gübretaş işçisi yalnız değildir!

Yaşasın işçilerin birliği ve örgütlü mücadelesi.