Gerçeklerden Uzak

Hayat iki perdelik bir oyun. Dünya oyun tahtası. Oyunun adı, satranç. Bu oyunun içinde herkes var. En yaşlısından yeni doğmuş bebeğe, en tepelerdeki insanlardan en alttaki piyonlara kadar herkes oyuncu. Piyonların her şeyi bilmesine gerek yok oyun kurucular bir şekilde oyuna dahil eder piyonları. Nasıl olsa oyun da ilk yenen onlar. Piyonların çabuk yenilmesinin sebebi her yere rahat hareket ettiklerinden. Daha doğrusu krallar ve vezirleri kendilerini yedirmemek için onları öne sürerler. Ama her şey piyonlar için, onların geleceği için.

Oyun kuruculara göre vatandaşlar olarak hepimiz piyonuz. Bu yüzden büyük oyunu hiçbir zaman göremeyiz, öyle diyorlar ya! Büyük oyunu göremediğimiz için kim ne kadar götürüyor onu da göremiyoruz. Rakip oyun kurucular arada bir açıklıyor ne kadar götürüldüğünü ama tencere dibin kara senin ki benden kara, piyonların bahtı kara. En azı piyonlara düşüyor açık ara. Eh canım sizde hakkınıza razı olun, arada filler var, atlar var kale muhafızları var var da var. Dünyayı siz piyonlara bırakacak değiller ya!

Hem siz büyük oyunu göremiyorsunuz, görmeye ömrünüz yetmiyor tam göreceğinizi sandığınızda ömür de dünyanın oyun sahasındaki görev sürende bitiyor. Allah rahmet eylesin, geride kalan piyonların başı sağ olsun. Merak etmeyin yokluğunuz da milyonlarca yoldaşınız bıraktığınız görevi sürdürmeye devam edecek, yokluğunuzu aratmayacak. Ama onlarda büyük oyunu sizin gibi hiçbir zaman göremeyecek, bu oyun böyle devam edip gidecek.

Her şey biz yaşarken oluyor, tarihe canlı tanıklık ediyoruz. Yaptıklarımızdan, yapmadıklarımızdan yapamadıklarımızdan sorumluyuz. Hayata gözümüzü açtığımızda başlayan iki perdelik oyunun dünya sahnesiyle birlikte oyunculuğumuz da sorumluluğumuz da başlıyor aynı zamanda. Dünya sahnesini bizim için hazırlayan bizi de bu sahneye uygun özelliklerde gönderiyor, İNSAN. 

Evet bir çok şeyi bilmiyoruz ve yaşarken öğreniyoruz. Bilgi edinimlerimiz için gerekli olan ofis programları da yüklü geliyoruz dünyaya. Depolama için hafıza beyin, doğruyu yanlışı ayırt etmek için de irade otomatik yüklü olarak geliyoruz. Fakat bilgilerin çoğu bizden öncekilerin yaşadıkları olduğu için çoğu da bilgi değil. Birçoğu da dünyayı satranç tahtasına çevirenlerin piyonları kullanmak için ürettikleri bilgiler. Çok azıda insanlığa faydalı olan bilgiler ama asıl önemli olan bilgiler bile çoğu yerde insanı piyon olmaktan kurtarmıyor.

Hatırlarsanız bir önceki ABD başkanı Trump,  sayın Erdoğan için satranç ustası demişti. Kanaatim odur ki, kendini yedirmeden piyonluktan kurtulup ustalığa çıkabilen ender şahsiyetlerden biri Erdoğan. Bu anlamda başka piyonlara örneklik etmiş de bir şahsiyet olabilir. Yani olabilirliğin örneği olduğunu düşünüyorum. Onun piyonluktan satranç ustalığına terfi etmesi diğer piyonları kurtarmıyor maalesef. Burada asıl vurgulamak istediğim sahadaki diğer piyonların yine sahada piyon zannettiği insanlara saldırmaları. 

At iziyle it izinin karıştığı yerde gerçeği yakalamak oldukça zordur. Küresel ölçekte mi değerlendirme yapacağız ülke genelinde mi, bu sorunun cevabını vermek lazım.  Ben bu anlamda sadece Erdoğan’a saldırmanın haksızlık olduğunu düşünüyorum. Saha da onca aktörler ve oyunun bileşenleri varken suçu tek kişi üzerinde aramak “ben birilerinin piyonu olarak kalacağım” demekten farksızdır. Siz piyon olmaya devam ettikçe şahların filleri de sizin üzerinizde tepinmeye devam edecek, size de şaha mat çekme hayali kurmak düşecek. 

Kaldı ki ben peygamberlerin bile hata yaptığını, bu hatlarından dolayı da şiddetle uyarılan peygamberlerin varlığına inanan bir insanım. Erdoğan’ı hatalardan münezzeh görmek onu insan olmaktan soyutlamak olur ki bu benim inancıma ters. Bu gözler öyle şeylere şahit oldu ki Erdoğan’a rahmet okutan cinsten. Hem de öyle şah, vezir türünden değil daha alttaki oyuncuların yaptıkları doğmamış bebeğe tüy diktirir. 

Bu yüzden ben satrancın bile kurallarına göre oynanmadığını. Temel sorunun sistemde ve ahlaki yoksunlukta görüyorum. Bunun için yazılarımda isimlerden ziyade toplumsal değerlerin çöküşüne dikkat çekiyorum. Toplumda kendisini şah zanneden nice piyonların kraldan daha kralcı olduğuna şahidiz. İnanın bunlardan çektiğimi yukarıdakilerden çekmedim. Biz piyonlar altta bir birimizi yemeye devam ettiğimiz sürece yukarıdakiler ne sistemi değiştirirler ne de ahlaki toplum inşası için gerekli adımları atarlar. Piyonluktan kurtulamıyoruz da insanlıktan da uzaklaşıyoruz, hatırlatıvereyim. 

Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….