Kamuda ki ayıklama harekatından sonra milletimiz de bir rehavettir aldı başını gidiyor. Her şey bitmiş, normale dönülmüş gibi…

*
Özel şirketler, ve nihayetinde belediyeler… Devam ediyor. Etmeli mi etmeli… Yalnız orta ve ortanın bir tık alt düzeylerinde yapılıyor gibi. Biliyorsunuz üzüm salkımını tuttuktan sonra yukarıdan aşağıya doğru koparırsın tek tek.  Bu işte bir terslik var. Sanki salkımı ters tutuyor birileri. Bilerek veya bilmeyerek. Yukarıdan aşağıya doğru gibi görünse de aşağıdan başladılar üzümü yemeye.  
*
Falan market kapanmış, lokantaya kilit vurulmuş, belediye encümen üyesi alınmış, memur el çektirilmiş…Yeterli gelmiyor bana. Sizi bilmem… Siyasette bu yıl gördüğüm esnekliği bu yaşıma kadar görmedim. Sanki bir çizgi çizdiler 15 Temmuz gecesi. Adamlar bir gecede 180 derece döndü. İnandırıcı gelmiyor bana. Neden mi? Kendimden biliyorum… Her şeyde yeri zamanı geldiğinde bir de ikna edilebilirsem fikrim değişir. Değişmeyen ve kimsenin değiştirmeye gücü yetmeyeceği tek şey inancım ve fikri düşüncem. Değişmedim arkadaş. Bu yüzden inandırıcı bulmuyorum… 
*
Fetö’nün adını duyduğunda 14 Temmuz akşamına kadar salya sümük ağlayanlar 16 temmuz günü benden daha da düşman oldular. Bukalemun gibi maşallah… Türkiye Cumhuriyeti devletinin bekası için bu işe ince ayar gerekir. Dokunun derim. Bakansa bakan,  milletvekili ise milletvekili, belediye başkanları ve her kimse. Siyasi hesapları devletin ali menfaatleri önüne geçirerek es geçmeyin derim. Dokunun yoksa dokunacaklar… Acımadan dokunun hem de…
*
Küçük bir öneri daha. Dokunurken tek taraflı olunmasın. Mutabakatınız olsun. Bırakın artık şucu bucu luğu. Beraber dokunun ki yıkın başlarına.  Beraber dokunun ki dokunulmasın Türkiye Cumhuriyetine. Ha küçük bir de hatırlatma. Dokunurken bir de parolanız olsun. Hep birlikte dokunurken ağzınızdan çıksın. Ne mi? Ne Mutlu Türk’üm Diyene !...
*
Benden söylemesi !...