Ramazan bitti, bayram geçti geriye seçimler kaldı. Derdi tasası da vatandaşlara kaldı. Şu seçimler de bitse de rahatlasak. Hiçbir şey yazamıyorsunuz ki! Siyasetin rakiplerinin yanlışları üzerine kurulu bir handikapları var. Sanırsınız ki, kendileri sütten çıkmış ak kaşık, karşılarındaki tu kaka. Ülkemiz ve insanlarımız da çabuk manipülasyona geldiği için zannediyorlar ki kendi sorunları için kavga ediliyor. Sokağın nabzını sayfamıza taşıyınca da siyasiler kem küm ediyorlar. Bize de sabırla doğruları yazmak düşüyor.
Efendim, siyaseti ve ekonomiyi dışardan bağımsız düşünemezsiniz. Hatırlayın, pandemi ilk defa bizim ülkemizde görülmedi ama bütün dünyaya dayatıldığı gibi bize de dayatıldı bu illet. Ardından gelen Rusya-Ukrayna savaşı da dünya ekonomilerini etkileyen faktörlerdendi. Sakın bu savaştan bize ne demeyin, bu sadece küresel güçlerinin gardını alıp pozisyonlarını ayarlama alanı. Yaklaşık iki senedir de bu savaş üzerinden birbirlerine vurmaya çalışıyorlar. Bu işin bir boyutu.
Diğer boyutu da seçimleri etkilemeye yönelik üç senedir uygulanan ambargo ve yaptırımlar. Vatandaşlar olarak belki bunların neler olduğunun farkında değilsin ama peş peşe gelen zamların alım gücünüzü düşürdüğünden anlayabilirsiniz. Bunun iktidarla, muhalefetle de alakası yok. Onlar sadece bunu seçilmek için malzeme olarak kullanırlar. Asıl aktörler içimizdeki işbirlikçi figüranlar. Baksanıza soğan 30Tl diye kıyameti koparırlarken diğer taraftan tonlarca soğanın ya depolarda saklandığı ya da çöpe atıldığı ortaya çıkarılıyor. Geçen sene de aynısını patatese yapmışlardı.
Biz gazeteciyiz, siyasiler gibi düşünmeyiz, düşünmek zorunda da değiliz. Gördüklerimizi, duyduklarımızı vatandaş lehine dile getirmek zorundayız. Dolayısıyla muhalefet patatesi-soğanı gündem yapıp vatandaşa mesaj verebilir. İktidar da patatesleri vatandaşa bedava dağıtarak veya ücret zamlarıyla bunlara önlem alabilir. Tabi ki bu vatandaşın derdine merhem olmaz, belki pansuman olur ancak. Ama ne iktidar ne de muhalefet vatandaşa tüketim gücünü hatırlatmaz. Siyasetleri gereği de doğru olmaz.
Dedik ya, biz yazmak zorundayız. Hatırlarsanız hatırlattık da bu zam furyaları başladığında. İlk sıvı yağ ile başlamışlardı. Vatandaş üç-beş teneke birden aldı. Yapmayın, etmeyin diye haykırdım buradan adeta. Gelmeyin bu oyuna dedim. Birileri vatandaşın tüketim gücünü tersine kullanarak siyasilere manifesto yapıyordu. Öncelikle temel ihtiyaçlara uyguladılar ki vatandaşın gözü korksun, ardından da zam furyasını başlatıp hedeflerine ulaşabilsinler. Geldiğimiz nokta da artık çer çöp bile zam diye geliyor, her şeyden şikâyet edecek hale geldik.
Hadi şunu da inkâr etmeyelim, iktidarın bu millete yaptığı en büyük kötülük bizleri rehavete alıştırmış olması. Öyle ki! Bu zam furyası başlayınca çoğumuz aç kalma korkusuyla marketlere hücum ettik. Tam da bu tezgâhı kuranların istediği bir durum. Bu saatten sonra hadi Fadime’nin köyüne geri dönelim deme şansımız da yok artık. Marketlere saldırmakta çözüm değildi aslında. Zira gıda zamları da diğer zamları tetikledi her şey pahalandı. Buna rağmen alışverişle tam gaz devam ediyor.
Peki, biz ne diyoruz? Onların ekonomik güçleri varsa bizler de tüketim gücümüzü kullanalım. Zaruri olmayan harcamalardan kaçınalım. İhtiyaç olmayan ürünleri tüketip zamları kamçılamayalım. Hatta evde ihtiyaç fazlası malzemeleri bir birimizle paylaşalım. Farklı olan malzemeleri dönüşümlü olarak kullanalım. Patatesi-soğanı stok edip veya çöpe atabilirler ama diğer ürünlerde bunu yapamazlar. Biz de elde kalan paramızla onların iştahlarını kabartmayacak şekilde gıda ürünlerine harcayalım.
Bakın o zaman zamları bu kadar azdırabilecekler mi? Bakın o zaman siyasiler vatandaşın temel ihtiyaçları üzerinden prim yapmaya yeltenecekler mi? Geriye ne kaldı, terör ve adalet. Emin olun bunda daha çok hassas olacaklar. Gerçi iktidar PKK terörünü bitirdi gibi bir şey. Ya sokak terörü ne olacak? Bakın bu konu da çok önemli. Artık vatandaşlar Teksas’da gibi gün be gün sokak kavgalarına tutuşuyor. Sebebi, adalete olan güvensizlik.
Sağ olsun Yargıtay’ımız “Koca kadına kilolu derse boşanma sebebidir” ile uğraşıyor. Yahu daha büyük kavgalarda kadınlar öldürülüyor bu ülkede kiloların lafı mı olur? Hadi bunu da geçelim, sokakta herkes birbirine adalet uyguluyor. Veya “kanun benim” dercesine toplumu geren tipler türüyor şehirlerde, kimse görmüyor mu? Mal emniyetimiz yoktu da artık can emniyetimiz de yok oluyor yavaş yavaş. Ha! Seçim vardı değil mi? İnşallah seçimden sonra sokağın sesine de kulak verilir.
Hadi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile..
