Bugünün anlam ve önemine binaen bir iki kelam edeceğim, fakat bu kez diğer yazılarimda olduğu gibi bir sevinci, bir yürek doygunluğunu, "haydi durmayın bugün başlamak için tam zamani" gibisinden sizleri harekete geçirecek, dinliğinizi bozacak sözler söyleyemeyeceğim. Bugün anneler günü, bugün evladı olan annelerin kutlanacak, annesi olan evlatların kutlayacak günü. Şimdi sizlere annelik duygusunu anlatsam, sayfalarca yazabilirim. Elbette anne değilim ama bana bu duyguyu hissettiren mükemmel bir anneye sahibim. Kimse anne olarak doğmamıştır, kimse evlat olarak, eş olarak, ögretmen, idareci, yönetimci, hademe olarak doğmamıştır. Annelikte olduğu gibi diger tüm roller sonradan kazanılmiştır. Kimse dogarken anne olmanın nasıl bir his olduğunu esasinda bilmemektedir, işte bu yuzdendir ki, anne olduktan sonra söylenen ilk söz; " anne olunca anlarsın"dır. Cünkü annelik doğustan verilmiş bir içgüdü değil, sonradan kazanılmış bir roldür. Ama öyle bir rol ki, bir insan ben ögretmen olmaktan vazgeçtim yada ben eş olmaktan vazgectim ayrılalım diyebilir, diyebiliyorda ama "ben anne olmaktan vazgectim" demek zordur. Yani annelik vazgeçilemez, kutsal bir görevdir. Gorev tabii ki, hemde gorevlerin en kutsalı. Zira anne, rabbimin verdiği cana hayat olur, yol olur, ışık olur. Peki ya aydınlatacak işığı olmayan anneler yada işığı sönen evlatlar ?
Birşeyi kaybettiğinde o şeyin değerini anlarsın, yahut birşeylerin yokluğunu yaşadıgında diger şeylerin yokluğunu yaşayan tum insanları çok iyi anlarsın ya, annemin varlığina bir kere daha sükretmenin yanı sıra, varliğına sükredecek bir annesi olmayanların yaşadıgı yokluk hissini yaşamanın acısı da eklendi. Birşeylerin yokluğunu yada eksikliğini tatmış insanlar, diger kişiyle aynı eksikliği yaşamasa dahi eksiklik kelimesi onun hissine ortak olmada kâfidir.
Anneler gününü kutlayacak bir evladı olmayan anneler, anneler gününü kutlayacak bir annesi olmayan evlatlar .. Ben bu denli hissediyorsam onların yaşadığı eksikliği, kim bilir ne haldedir ki onların hisleri.
Her anneler gününde muhakkak ki kendi annenizin gününü kutlamişsınızdır, bu anneler gününde de bir farklılık yapın ve bir şehit annesinin gününü, aydınlatacak ısığı olmayan annenin gününü kutlayın mesela. Alın bir çiçek, gidin boynu bükük bir annenin kapısına ; "Annem, bak evladın geldi, seni yalnız bırakmadı, gününü unutmadı" deyin, serpin o ananın yüreğine duyu, dimdik olsun eğilen boynu. Mesela, olur olmaz her yerde, her ortamda(sanal alemde dahil) kutlamayın annenizin gününü. Annesi olmayan bir evladın yanında "günün kutlu olsun annem" demeyin, aynı hissi sizlerde hissediyormuş gibi yapın,empati kurun mesela ! Yanlış hareketlerinizle, yalnız olduklarını hissettirmeyin onlara.
Şükredecek bir anneniz varsa, sükrünü başka anneleri mutlu ederek ve başka evlatları incitmeyerek yaşayın. Malınız sükrü bir kısmını fakirlere vermekse, annenizin sükrünü, sevginizin bir kısmını evlatları olmayan annelere vererek eda edin.
Gününüz kutlu olsun annelerim. Selam ve dua ile, hep sevgiyle kalın ..
