Efendim malumunuz önümüzdeki günlerde bir anayasa değişikliği için referandum yolu görünmeye başladı.
Tabi Türk siyasi tarihine baktığımızda hiç değişmeyen ama her seferinde farklı isimlerle yapılan taktikleri görebiliyoruz.
Mesela her seferinde sağ kesim ile sol kesimin horoz dövüşü en bariz örnektir.
Belki de buna çingene kavgası da denebilir.
Hani çingeneler kavga ederken araya girenleri beraber olup döverlermiş.
Tabi bunlar işin mizah yönü olduğu gibi ayrıca gerçek mesajlarla dolu kısımlardır.
Şimdi bakınız, Bremen mızıkacılarını bilirsiniz.
Hep farklı türden oluşurlar ama aynı şeyleri okurlar.
Bizim ülkemizde de, aynı şeyler oluyor.
Mesela AK Parti ile CHP bir birlerine düşman gibi görünürler.
Her seferinde daha doğrusu her seçim zamanında kavgaya tutuşurlar.
Ama ne zaman önemli bir şeyler olsa ortakta olurlar.
2002 yılında Cumhurbaşkanımız Erdoğan’ın yasağını kaldırtan CHP’dir.
Önemli konuların hiç birinde ciddi ve dolu dolu bir siyaset ile muhalefet yapmayanda CHP’dir.
Sonra AK Parti’nin bugüne kadar ki en önemli hedefi ve projesi olan 'başkanlık' sistemi için bu sefer MHP devreye girdi ve AK Parti’nin elinden tuttu.
HDP yıllarca bağırdı şimdi bahanelerle oy kullanmaktan, mecliste 'hayır' demekten kaçtı.
Efendim şunu yapacağız, bunu yapacağız, hesabını soracağız falan filan derken birde bakmışsınız ki, Sayın Erdoğan için kendilerine oy verip te Erdoğan’ın istediği sistemi istemeyen partilileri bile hiçe sayarak yardıma koştular.
Yahu siz hani muhalefettiniz?
Hani siz hesap soracaktınız?
Şimdi ne oldu?
Efendim mesele vatan meselesi oldu, mesele millet meselesi oldu.
Yani Bremen mızıkacıları gibi hepsi aynı şeyleri söylemeye başladılar ve kılıfıda buldular.
Neymiş efendim mesele vatan meselesiymiş!
Öylemi tabi ki hayır!
Vatan meselesi olsa tüm vatandaşlar istisnasız elini taşın altına koyardı ama bunlar kuru gürültü laflar.
Demekki neymiş bu ülkede öyle 20 tane parti yokmuş Erbakan hocamın dediği gibi 2 tane varmış.
Birisi biz 'milli görüş' birisi de diğerleri…
İşte gördük hepsi önemli konularda birleştiler kendi seçmenlerinin bile 'hayır' dediklerine 'evet' dediler.
Biz buna Bremen mızıkacıları diyoruz.