Öngörüsüz Sürprizler
28 Ocakta yazmaya başladığım yazı bilgisayarım da öylece duruyor. Güncelliği sürekli olduğu için nasipse o yazıyı önümüzdeki günlerde tamamlayıp sizlerin istifadesine sunarız inşallah. Biz niye on gündür ortalıklarda görünmüyoruz onu açıklayalım, değil mi?
Her birey yaşadığı hayatın hedefini belirleyip planlarını yapmaya çalışır. Bizim kuşağın (günümüzde jenerasyon deniyor buna) hedefi iyi bir iş bulma, mutlu bir yuva kurma, vatana, millete hayırlı evlatlar yetiştirme planları vardı. Çoğumuz ataerkil bu planları uyguladık, uygulamaya çalıştık. Ama olmadı, yürümedi, yürütemedik.
Günümüz kuşağının böyle bir hedefi, kaygısı planı yok ya da biz öyle görüyoruz. Zira böyle bir kaygı endişe taşıdıklarını da görmüyoruz. Çoğunun evlenmek, yuva kurmak gibi hedefleri de yok. Bazıları da evlenmek istiyor fakat ekonomik koşullar başta olmak üzere birçok nedenle bir türlü gerçekleştiremiyor. Evlenenlerin çoğu da yürütemiyor, en yakın kavşakta ya boşanılıyor ya da cinayetlerle noktalanıyor. Bir sonraki jenerasyonun akıbetini düşünmek bile istemiyorum.
Tabii bu hengâma da gelecek bir nesil olursa? Türkiye’nin nüfusu bir önceki yıla oranla bir milyonun üzerinde artmış 84 milyon olmuşuz. Bu artış endişelerimizi gidermeye yetmiyor. Artışa etki eden faktörler çok farklı olabilir. Mesela her ne kadar yaşam kalitesi düşse de standartları yükseldi hayatta kalmanın. Salgında onlarca insanımızı kaybetmemize rağmen yaşam süresi 80’lere, 90’lara dayandı. Bu önemli bir faktör.
Bir diğer önemli faktör bizim gibi, çocuk yapmayanların, yapamayanların yerine de çocuk yapıyor olması. Hayat bazen de böyle öngörüsüz sürprizler çıkarıyor insanın karşısına. Bu yaştan sonra olmayacak bir şey ama oluyor işte, her ne kadar ben istemesem de. İkinci evliliğimizden ikinci çocuğum dünyaya geldi 28 ocakta. Toplamda beş çocuk babası olduk bu sayede. Rahmetli babamın adını verdiğim Ali İhsan dünyaya teşrif ettiler. Suriyeli eşimden bir de dünya tatlısı bir kızım var.
İkinci kez hayat yolculuğuna çıkarken iki çocuğu da düşünmedim, böyle bir hedefim de yoktu. Onca yıl çalıştık, emeğimiz zayi olmasın, bari yetimlere bir yardımımız olsun istedik. Suriyeli eşim illa bir Türk bebeğimiz olsun dedi ve tatlı dilli kızımız oldu. İki de yetimimiz vardı ve yeterdi bize. Evliliklerde en büyük sıkıntı alınan kararlarda kocaların, babaların yok sayılması. Kadına şiddete ışık tutacağını düşündüğüm “kadınlar da masum değil” başlığıyla bir yazı inşallah yazacağız bu konuyla ilgili.
Velhasıl öngörmediğimiz sürprizle bir çocuk sahibi daha olduk. Marifet çokça çocuk sahibi olmak değil, onlara güzel bir gelecek hazırlayabilmek önemli. Her dakikası zulüm kokan dünyaya ezilmesi için yeni canlılar katmak, başlarına gelebilecek haksızlığa sebep olmak büyük vebal. Ben bu vebali taşıyabilecek güçte değilim. Lakin ülkemizdeki demokratik başkaldırı haklarından bu hatun da azami istifade etmek çabasında. Zaten ayakta durmaya zorlanıyorum, artık yorulduğum yerde bana müsaade derim, çocuklarla o ilgilenir artık.
Bu sakın çocuklarımı sevmediğim anlamına gelmesin, her biri benim için bir çiçektir, her birini öpüp koklamaktan büyük keyif aldım. Onların ayağına diken batsa benim yüreğim diken bahçesine döner. Lakin hayat çok acımasız ve her şey para, menfaat üzerine kurulu. Ben böyle bir hayatı hiçbir zaman öngörmedim. İnsan, insana layık insan gibi yaşayabilmeli. Olmuyorsa daha fazla haksızlığa sebep olmanın da bir anlamı yok.
Bir de bana diyorlar ki “sen de her şeyi yazıyorsun”. Evet yazıyorum ama lütfen yazılarımı normal bir köşe yazısı gibi okumayın. Ben yaşanılan doğruları tarihe not düşüp kayıt altına alıyorum. Yalanı herkes yazar ve yazılıyor da zaten. Bugün yaşadığımız sıkıntılar yalanlar üzerine tesis edilmeye çalışılan hayatlardan kaynaklandığını düşünüyorum. Ola ki, ileride araştırmacı sosyal bilimciler bu notları arşivlerden bulup daha akılcı ve mutlu hayat standartlarını inşa etmede kullanırlar.
Hayatta hiçbir şey dört dörtlük değildir, hiç kimsede mükemmel değil. Doğruların yazılıp konuşulmadığı toplumda sadece kendini mükemmel gören bireyler üretirsiniz ama huzurlu bir toplum üretemezsiniz. Biz doğruları yazalım da artık gerisini herkes kendi bilir.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
