Komşu yerine göre kardeşten daha değerlidir.
Hatırlarım da köyde tüm işler komşu ile görülürdü.
Ekmek evde bittiğinde ilk gidilecek yer, komşudur. “Haydi oğlum Ayşe
teyzenden beş yufka kapıver de gel!” denir, komşu evi kendi evimiz
gibi görüldüğü için tereddütsüz ne ihtiyaç varsa komşu kapısı
çaldırılırdı.
“Komşu komşunun külüne muhtaçtır.” sözüne bakar mısınız, Türkler
komşuluğa ne kadar büyük değer atfetmişler.
Adeta komşuluk kutsanmış…
Muhtemelen diğer milletler için de komşuluk çok değerlidir.
Duvar komşuluğu, bir ömür beraberlik…
Komşuluğu çok değerli görmek ve gereğini yerine getirmek önem arz
eder.
Komşulukla ilgili birkaç özlü söz söylemek gerekirse:
Komşu; bir fincan kahvedir, bir avuç tuzdur.
Komşu; bende kalmamış, sizde vardır.
Komşu; sırrını paylaşandır, dosttur.
Komşu; çat kapı kelimesidir, dert ortağındır.
Ülkeler arasındaki komşuluk da ev komşuluğu kadar önem arz eder.
Aynı cümleler ülke komşuluğu için de kurulabilir.
Derler ya, “Coğrafya kaderdir.” diye…
Ülke komşuluğu da bir kader ortaklığıdır.
Güçlü bağlarla bağlı olmak demektir.
Kan, din, dil bağlılığı temeldir.
İsterseniz komşulukla ilgili söylenmiş, şu iki olumsuz sözün üstünde
duralım, ne dersiniz?
“Kötü komşu adamı evinden eder.”
“Allah kötü komşuya düşürmesin.”
Bugün Suriye’de yaşananlar tam da bu sözün ispatıdır.
İsrail Ortadoğu’ya kan kusturuyor.
Sağında, solunda kim varsa yakıp yıkıyor.
Savaş açmadığı, işgal etmediği ülke kalmadı.
Bir zaman sonra İsrail’le sınır komşusu olmak içten bile değil.
Tüm gelişmeler yakın zamanda sınır komşusu olunabileceği
yönünde...
Nasıl bir beladır?
İşler nasıl bu hale gelmiştir?
Komşuda pişer, bize de düşer…
Komşuda pişti, bize de düştü.
Kan ve gözyaşı…
Suriye’deki iç savaş bize, resmi rakamlara göre dört milyon mültecinin
yani sığınmacının gelmesine neden oldu.
İsrail’in Suriye’yi işgal etmesi, sınır güvenliğimizi tehdit eder hale
geldi.
Ülkedeki siyasal manevraların temel nedeni Suriye’dir.
Komşunun demokrasiden, hukuktan, yasadan anladığı çok önemlidir.
Atatürk, Türkiye Cumhuriyeti’ni kurduğunda tüm komşu ülkelerine
örnek olmuş. Komşu ülkeler de Atatürk’ü örnek almıştı.
Bunun en güzel örneği İran, Irak, Suriye, Azerbaycan’da hayata
geçirilmeye çalışılan demokrasi adımlarıdır.
Kadere bak, kimler kimlerle…
Kader değil kaçınılmaz son…
Komşuda neyin piştiği çok önemlidir.
Her pişen yenmez.
Komşu işte…
Ne diyeceksin?
Komşuda pişer, bize acaba ne düşer!
Görünün köy kılavuz istemez.
Ne düşeceği aşikâr…
Hep beraber yaşayıp göreceğiz…