Alemlerin Rabbi olan Rabbimiz insan alemine rahmet olarak Kur’an gibi muhteşem bir kitap, Hz. Muhammed (SAV) gibi bir peygamber göndermiş.
Ne kadar şükretsek, ne kadar tespih etsek, ne kadar ibadet etsek sadece bu iki nimeti karşılamaya yetmez, az gelir, eksik kalır.
Şu acizane bedeni ve bu bedende ki nefsi yaşayabilelim diye şu güzelim cennet vatanı bizlere lütfetmiş olması bile başlı başın şükür gerekçesi.
Nereden bakarsanız bakın, neresinden bakarsanız bakın hepsi ve her şey çok büyük şükürler gerektirecek nimetler.
Sizler de benimle aynı düşünüyorsunuz değil mi?
Kimse kusura kalmasın o zaman bu kin, nefret, bir birlerini beğenmeme, bu kavga, gürültü, patırtı niye?
Hal böyle olunca ister istemez bendeniz geriye dönük bütün bilgilerimi kontrol etme kararı aldım kendi kendime.
Öyle ya, 30 yılı aşkındır sürekli okuyorum, din adına yazılmış bütün eserleri alıyorum, elimden geldiğince yaşamaya çalışıyorum ama karşılaştığım manzaralar öğrendiklerimle çelişiyor.
Demek ki burada bir sorun var, bir sıkıntı var.
Evrensel olan Kur’an yanlış konuşmayacağına göre yamukluk bizlerde.
Herkes şapkasını önüne alıp bilgilerini yoklamalı, nerede hata yapıyoruz diye sorgulamalı, ortak noktaları bulup en azından bu ortak noktalarda müşterek hareket etmeli.
İlk yapılması gereken de neyi, nasıl ve kimin adına yaptığımızın sorgulanması olmalı.
Bugüne kadar karşılaştıklarım hep kendi cemaatine, kendi cemiyetine, kendi tarikatına, kendi grubuna artık adına ne derseniz deyin ona çağırıyor.
Hatta öyle ki, bir kardeşimiz diyor ki tamam onlarda bizim gibi tarikat ehli ama olsun sen yine de bizimkine gel.
Bazıları da diyor ki bizim kitaplarımız varken başka kitap okumaya gerek yok.
Ya Allah aşkına siz insanları Allah’ın dinine çağırıyor olmanıza rağmen niye Allah’la insanlar arasına kendi sınırlarınızı çiziyorsunuz?
Peygamber (SAV) ne yapmış? Allah adına, Allah namına insanları kurtuluşa çağırmış.
Bizler ne yapıyoruz?
Benden olmayan tu kaka.
Birde insanların bilgisizliğinden, düşkünlüğünden yararlanıp kendilerine bağlamaları var.
Yine bir arkadaşım bağlı olduğu yeri tarif ederken, ben çok müşkül durumdaydım, kimsem yoktu, bana sahip çıktılar diyor.
Adama kimsesizlerin kimsesi olan Allah’ı (CC) tanıtmazsanız adam da başka zorluklarda başkalarını tanıyıp onlardan yardım ve destek alınca onlardan olur.
Bizler yaptığımız iyilikleri Allah adına yaparsak o insanlar da zorda kalınca bizi değil Allah’ı (CC) hatırlar, O’nu anar, O’na sığınır.
O’na sığınan da kaybetmez.
Tarafgirlik yaptıkça da O’ndan uzaklaşır böyle bir birimizle kavga ederiz.
Allah rızası için kimse kusura kalmasın, şapkasını önüne alsın, bir kez daha düşünsün.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….
