Geçtiğimiz Cumartesi Beşiktaş-Bursa spor karşılaşması sonrası patlayan bombalarla şehit olan polislerimizin yanı sıra 155 de yaralımız vardı. Bizler ekranları başında yüreklerimiz yanarak izledik bu hain saldırının sonuçlarını. İçimiz kin ve nefretle dolup dolup taştı adeta. Sessiz sessiz haykırdık içimizdekileri. Hedef belli Türkiye’nin istikrarı ve artık batısına doğusuna boyun eğen bir Türkiye değil masa da biz de varız diyen bir Türkiye. Eylemi hangi örgütün yaptığının hiçbir önemi yok, besleyenleri de belli. Olaydan saniyeler sonra İngiliz News TV’sinin timsah göz yaşlarıyla izleyicilerine duyurması da manidar. Bizlerin bile dakikalar sonra öğrendiği patlamayı bir İngiliz TV’sinin sadece saniyeler sonra vermesi olayın uluslararası olduğunun kanıtı. Batılılarında onların yerli işbirlikçilerinin de olayı nasıl gördüğü, nasıl değerlendirdiği umurumuz da değil artık.
Bizi şehitlerimiz ve yaralılarımız ilgilendiriyor. Hamidiye Şişli Eftal Araştırma Hastanesi’nde henüz daha 26 yaşında genç bir polis kardeşimiz kaburgalarında ve bacağındaki kırıklara, vücudundaki yanık ve barut kokusuna aldırış etmeden, "Hemşire hanım çok ağrım var, dayanamıyorum, bağırıyorum, diğer hastaları çok mu rahatsız ediyorum" diyerek bu durumda bile kendini değil diğer insanları düşünen bir anlayışa bomba atsanız ne olur ki? Hemşirenin daha detaylı paylaşımını sizlerde gazetelerden okumuşsunuzdur, detaya girmeyeceğim. Ama şu kadarını söyleyeyim ki biz buyuz işte. Bizi orada burada patlattığınız üç beş bomba ile yıldıramayacaksınız, yolumuzdan alı koyamayacaksınız. Evet artık bu cümlelerde basit klasik cümleler ve bunu devletin en tepesinden en alttaki vatandaşa kadar herkes kullanıyor. Biraz da değişik ifadeler sarf etmemiz gerekiyor sanırım.
Biz vatan, millet, bayrak ve din adına çok canlar verdik artık birilerinin canlarını alma vakti çoktan geldi de geçiyor bile. Vay Batı ne der, vay demokrasi zara görürmüş, bunları da geçelim lütfen. Bunlarda artık bizim savundum cümleler kadar klasik ve eski sürüm genel geçer ifadeler. Yerim onların demokrasilerini. Bizim içimizden seçtiğimiz liderler bu ülke için bir şeyler yapmaya çalıştıkça ya idam ettirtiniz, ya zehirlediniz ya da diktatör diye darbe yapmaya teşebbüs ettiniz. Bak sizin eğittiğiniz canlı bombalar nasıl ki kendini patlatıp demokrasi hakkını kullanıyor bizlerde vatan hainlerini idam etmek için diktatörlük hakkımızı kullanma istiyoruz. E sizin ki haksa bizim ki de hak. Üstelik onca müsamahaya, önce iyi niyete rağmen sizler hala bomba patlatıp masum canlara kıyıyorsanız, bizlerde verdiğimiz bu canlarla dar ağaçlarını iyice suladık ya artık meyvelerini toplama zamanı geldi. İdam kararının önünde kim duruyorsa, kimler duruyorsa onlar milletin gözünde vatan hainidir. Herkese anladığı dilden konuşmak lazım. Yoksa daha çok canlar yanacak, çok ocaklar sönecek, çok yetimler babasız, kadınlar yiğitsiz kalacak. Ama hainler şunu unutmasın ki bu vatan sahipsiz değil sahipsiz de kalmayacak. Zalimler için yaşasın cehennem.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…