Günlerin uzamasıyla birlikte vakitlerin birbiriyle çakışması uzun süredir kültürel etkinliklere katılmamı engelliyordu. Geçtiğimiz pazartesi akşamı Gebze Kültür Merkezi'nde Bayram hocanın Roza tiyatrosunun 'Miras' adlı oyunu vardı. İşlerin yoğunluğu özellikle namaz vakitlerinin uyuşmaması beni bu sefer alıkoyamadı. Çünkü Bayram hocanın oyunu ne pahasına olursa olsun izlenir. Gerçi akşam namazını kaçırmamak için erken ayrıldım ama izlediğim bölümleri de oldukça güzeldi. Sadece oyun mu? Tabi ki hayır. Oyun güzel, senaryo güzel, sahne güzel, seyirci güzel, oyuncular harika oynuyorlar, bir şey haricinde her şey dört dörtlük. İnsan yarıda bırakıp gitmeye kıyamıyor ama ne yapalım namaz daha önemli.
Bir şey haricinde dedik ya, asıl yazmak istediğim de hiç yakışık olmayan bu olumsuzluk. Oyun Bayram hocanın da ama ev sahipliğini Gebze Genç Müsaid organize etmişti. Her ne kadar Bayram hoca da Genç Müsiad üyesi olsa da Bayram hocanın yeri müstesna, oyunda o derece güzel. Lakin diğer Müsaid'lı kardeşler için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Onlardan da bir kaçını tanıyorum aslında. Oyun öncesi yapılan konuşmalar oyunun içeriğiyle alakalı ve dini motifli konuşmalar. Buda güzel de davranışlar konuşmalar kadar güzel değil maalesef. Her şeyden önce ev sahibine yakışmayan nezaketsiz davranışlar.
Malumunuz bendeniz işitme engelli bir yazarım. O günde bir hayli yorgundum ve eve sadece ikindi namazı için uğradım. Akşam yemeği bile yemeden kültür merkezine koştum. Tabi biz gidene kadar sahneyi görebileceğim ve oyuncuları duyabileceğim yerler kapılmıştı. Bende yine girişte sol tarafta sahneye yakın bir yerde oturup oyunun başlamasını bekledim. Her zaman olduğu gibi önemli konuklar beklendiği için oyun biraz geç başladı. Oyun başlar başlamaz müsiad üyesi adaşım yanıma gelip 'abi yana kayabilir misin' dedi. Ben de sadece o oturacak diye yan koltuğa hareketlendim ki arkadan dört beş kişi daha geldi ve bana ön koltuğa geçmemi söylediler. Sanki birbirlerine göbekten bağlılar, başka yer de yok ki illa oraya oturacaklar. Bayram hocaya saygımdan ve izleyicileri rahatsız etmeme adına bu nezaketsiz davranışı yutkunarak ön tarafa geçtik. Oyunda başladı bu arada ve biz oyuna konsantre olduk. O da nesi, arkamızda nezaket sınırlarını zorlayan bir Genç Müsiad üyesi arkadaş. Ayaklarını pergelin yayını koparırcasına koltuğa dayamış. Hatta neredeyse ayaklarını koltuğun üstünden üzerime dayayacak. Bir iki dönüp kibarca baktım, belki utanır da düzgün oturur diye. Ne mümkün abandıkça abandı mübarek. Son kez arkamı döndüğümde yerimi verdiğim arkadaşta kalkmış oradan. Ya madem yerinde durmayacaktın beni niye yerimden ettin. Madem siz ev sahibisiniz misafiri yerinden etme nezaketsizliğini niye yapıyorsunuz? Konuşmalar da Allah (CC), kitap, Peygamber tamam da bu uygunsuz davranışlar İslam’ın neresinde? Zaten akşam namazı kaçacak endişesiyle diken üstünde oturuyordum ama bu arkadaşları dikenleri iyice canımı acıttı. Bayram hocam kusura bakmayın sonunu merak etmeme rağmen erken ayrılmak zorunda kaldım. Genç Müsiad Başkanı Ümit bey kardeşime de acizane tavsiyemdir. Önce üyelerinize ahlak ve görgü kuralları dersi verdirin ondan sonra bu tür organizasyonları yapın. Ben dostça uyardım, herkes öyle yapmaya bilir.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile….