Yufka yüreklilerle çetin yollar aşılmaz;
Çünkü bu yol kutludur, gider Tanrı Dağına.
Halbuki yoldaşını bırakıp dönenlerin
Değişilir topuda bir sokak kaltağına.
4 Nisan 1997. Türk dünyasının bilge lideri, ülkücü iradenin serveri, Başbuğ Alparslan Türkeş Hakk’a yürüdü. Kar bir başka yağdı o gün. Lapa lapa… Bir başka soğuk vardı nefesleri donduracak gibi… Ve bir mübarek Cuma günüydü… Hakk ile vuslat bayramı bayramı… Tüm dünya Bozkurtları yolları yara yara istikametini belirledi. Yol Ankara, tam yol ileri…Ve 8 Nisan 1997. Ankara’ya direkt sınırı olan bir çok ilin yolları kapandı. Hayat durdu sanki. Beş milyon Bozkurt Ankara’da…Yollar taşıyamadı. Öylehi 4 km.lik mesafeyi saatlerce gidemedi Bozkurtlar. Yamaçlarda bulunan kar taneleri ellerde, yüzlerde, ayaklarda eridi. Abdest oldu. Kocatepe’den Tekbir sesleri eşliğinde yolcu edildi. O bir Bozkurt’tu… Şanına yakışır şekilde puslu bir havada uçmağa vardı.
*
25 Mart 2009. Yer Kahraman Maraş Göksun Keş dağları. Bir Bozkurt daha yatıyor karlar üzerinde. Tıpkı Türkeş gibi. . Bizler evlerimizde, iş yerlerimizde, araçlarımızın içerisinde sıcacık vakit geçirirken Bir Bozkurt üşüyordu Keş dağlarında. Bozkurt üşümezdi üşümesine ama üşümesi için her şey yapıldı. Her çağrıldığında devletinin yanında, hiçbir beklentisi olmadan koşan Yazıcıoğlu, Devletini bir gün, olması gerektiği yer ve zamanda yanında bulamadı. Gidilmedi, bulunmadı… Uyumasına izin verildi. O gün yanında olmayanlar 28 Mart 2009 günü saygı nöbeti için sıraya girdi adeta. Ve Tacettin Dergahına yeni bir ruhun doğuşuna ilham verecek yeni bir şiir yazıldı orada. O’da şanına yakışır şekilde puslu bir havada uçmağa vardı.
*
Üşüyoruz çünkü üşüdüler…
.
.
.
Kendinize gelin Ülkücüler!.
Benden söylemesi !...