Şehit Muhsin Yazıcıoğlu ömrünün tamamını “Türk-İslam Ülküsü” için geçirdi.
Dava adamıydı. Türkiye Cumhuriyeti Devletinin her zaman sigortası olmuş bir hareketin gençlik lideriydi.
Başbuğ’un Komandolarındandı. Komandoların başıydı.
Ömrünün çeyrek yılını cezaevinde geçirdi. Yılmadı, ödün vermedi.
Tarih yıllar sonra MÇP Milletvekili olarak meclise de taşıdı. Yine Başbuğla beraberdi…
Her kutlu dava da olduğu gibi Başbuğla O’nun arasına da nifak girdi. Yıl 1992. Büyük Birlik Partisi Kuruldu.
Ayrıldı Yazıcıoğlu ve arkadaşları. Ne Başbuğ’dan Yazıcıoğlu’na, Ne de O’ndan Başbuğa hakaret duyulmadı. Bir pınarın iki oluğu idi çünkü onlar.
Hatta ne dedi bir Egeli ülkü devi : “Arı sayısı artan kovanlar da yeni bir kraliçe arı çıkar ve kovandan ayrılarak yeni bir oğul kurar. Biz de Muhsin’i oğul verdik.”
Başbuğ hiçbir ülkücüye Yazıcıoğlu’nu hedef te göstermedi…
Başbuğun cenaze merasimine katılan Yazıcıoğlu aleyhine bazı hadsizler ce art niyetli slogan dahi atıldı.
Yine küsmedi, yılmadı…Çünkü o Başbuğ’un neferiydi, ülkücü aleyhine kem sözü olmazdı.
(Rabbim her ikisine de Rahmeti ile muamele eylesin. Amin !...)
*
Yıllar geçti. Tarih tekerrür etti.
MHP’nin ablası arı bolluğundan olacak ikinci bir kovan kurmak istedi. Liderinin neferi, ülkücülerin ablası. Öyle ki “Devlet beyi anlatmaya kalksak kitaplara sığmaz…” demişti. Ne zaman? Bir Ülkücü ağabeyim ziyaretinde Devlet Bahçeli’yi anlatan bir kitabı takdim ederken…
Bu gün hayret ve dehşet içinde izliyorum olanları…
Olaylar sanki aynı kalemden çıkmış senaryonun sahnelenmesi gibi…
*
Milletin Bekâ sorunları varken bu tartışmanın ülkücü tabana yayılmasın korkutuyor beni…
Bir yerden başlanmalı ve “Dur!...” denmeli… Bu senaryo sahnelenmemeli. Oyun çıkmaz bu senaryodan…
Unutulmamalıdır ki yiğidin değneği diğer yiğide ödünçtür.
Benden Söylemesi…