Berhudar ( nasipli, mutlu, huzurlu) olmak! Peki, bunu nasıl başarabiliriz? Mutlulukları ve her bir huzuru hayatımızın tüm evrelerine yerleştirebilmemiz için neler yapmamız gerekir? Nasıl bir maneviyat için de ruhumuzu barındırıp, mücadele etmemiz gerekli peki ? Evet, cevap çok basit aslında. Sadece bunu gerçekten istemekle olay bitiyor ve amacımıza ulaşıyoruz! Öncelikle; dilimizi isyandan sıyırıp ve daha sonra tüm uzuvlarımızı itaatkâr hale getirip bakış açımızı genişletmeliyiz. Çünkü yaratıcı tarafından kat kat değer yüklenerek en muntazam haliyle olabilecek şekilde yaratılan insanoğlu, kalbini gereksiz olduğunu hissettiği şeyler ile yormamalı. Düşünmenin sonsuz oluşundaki avantajları en üst düzey haliyle kullanarak, Rahman' ın biz kullarına bahşettiği yetenekleri ve kalbi yerinde kullanmayı becerebildiğini düşün, en azından nefes aldığımız sürece bunu uygulamanın kendine bir borç olduğunu bil. Sonra gerisi çorap söküğü… En başta yakın çevremizden edindiğimiz örnekler, kendimizi Berhudar bir ömrün içerisinde bulmamıza vesile olabilir. Meselâ; Edepten yoksun, hayasız, isyankâr, yaradılış gayesinin farkında bile olamayan, Baharın Rayihasından nasiplenemeyen, huysuzluktan taviz vermeyip huzuru elinin tersiyle iten, dünya batağına saplanmış, kendiyle kavgası hiç bitmeyen, geçmişinden dersler çıkaramayıp geleceğine kara perdeler çeken vb. özelliklere ve ahlâka sahip insanlar hiç bir zaman " Berhudar" olamazlar..! Çünkü zayıf kişiliklerdir. Bu olumsuz örnekleri ve kat-i suretle sonuçlarını göz önünde bulunduran, aklı baliğ itidal sahibi insanlar, ömürlerine ve sevdiklerine en güzel hediyeyi sunmuş olurlar. Yaratıcımız ve gönderdiği elçiler tarafından bizlere defalarca kez savrulan, sunulan nasihatleri kulak ardı etmemek dileğiyle. "Ömrünüz Berhudar olsun"...
