Bu hafta Almanya meselesini biraz irdelemek istiyorum. Bizim Almanya dediğimiz şey aslında ortalama yüz elli yıl önce Germen topluluklarının bir araya gelerek kurdukları bir devlet. Sonrası ise malum bu birleşme ile biraz fazla güç bulunca İngiliz, Fransız, İspanyol, Portekiz ve Hollandalılar gibi sömürge derdine düşmüş fakat bunun için geç kaldığını anlayınca rotayı Osmanlı’ya çevirmiş ve özellikle Ortadoğu coğrafyasında ki petrolü ele geçirebilmek için, şeytani planlar yapan İngilizlerle girdiği güç savaşını kazanabilmek umuduyla büyük Türk devletine daha fazla yanaşmaya çalışmış ve ilerleyen süreçte de bunda muvaffak olmuştur. Öyle ki konuya geleceğim ama hani bizim gurbetçi falan yolladığımız ve daha öncesinde birinci dünya savaşında aynı safta olduğumuz için dost zannettiğimiz Almanya, zaten bizim bu savaşa girmemizin yegane sebebidir. Artık savaşlardan yorulmuş olan Osmanlı İmparatorluğu II. Abdülhamit han ile bir denge siyaseti izlemiş ve bu dönemde hem toparlanma hem de kalkınma sürecine girmiştir.
Fakat yine derin İngiliz ve Yahudi oyunları ile Abdülhamit hanın tahttan indirilmesinden bir müddet sonra bu Almanya denilen devlet, Ruslar ve İngilizlerle bir savaşa girmiş ve Abdülhamit hanı tahttan indiren art niyetlilerin kıt beyinli devlet adamları, onca resmi yazışma ve uyarıya rağmen, İngilizlerden kaçan Goeben ve Breslau isimli iki Alman savaş gemisini Osmanlı limanlarına kabul ederler. Sayısız ikaza rağmen bu gemileri ülkemizden göndermeyince, bunlar Alman gemisi değil satın aldık isimleri de Yavuz ve Midilli diyerek gemilere çekilen Osmanlı bayraklarının ardından, tatbikat yapacağız diye limanımızdan çıkan bu savaş gemilerinin başındaki Alman komutan Souchon’un emri ile Rus limanını bombalayıp gemilerini batırınca bizi alenen savaşın ortasına çekerler. Ondan sonra ah vah para etmez ve zaten neredeyse son iki yüz yılını bizimle savaşarak geçiren Ruslarla ve her türlü şeytani planı aleyhimizde uygulamaya çalışan İngilizlere, Fransızlara gün doğar. Hatta savaşın başında Almanya ile müttefik olan İtalya bile saf değiştirip bizi işgale kalkışır. Yine devamında daha dün hükmettiğimiz Yunanlıların bile koskoca Osmanlıyı işgale kalkışması…
Konu uzun, ben milyonda birini anlatarak geçmeye çalışıyorum. Bizi savaşa sokan Almanlar bari bu süreçte yanımızda olsa fazla gam da yemeyeceğiz. Ama hem yanımızda gözüküp hem de arkamızdan iş çevirmeleri de işin cabası. Bunlara en bariz örneklerden biri de şüphesiz Çanakkale’dir. Almanya'nın bizi türlü dalavereler ile savaşa sokmasının üzerinden, tabi onun arkasında da başka planlar var ama Allah’tan 1917’de Çarlık Rusya'sı devrilip Rusya savaştan çekilir de doğu cephesi kapanır. Batı cephesinde ise sembol olan Çanakkale de Alman komutanlar Osmanlı devletini ateşe atmaya devam eder. İngiliz ve Fransız gemilerinin İstanbul’u işgal girişimi için boğaza saldırı yapmaya çalıştığında gemilerimizin mayın dökmesini istemeyen Almanların kendi döktükleri mayınların hiç birisinde patlayıcı fünye bulunmaması alenen İstanbul'un işgaline zemin hazırlaması ise büyük Alman ihanetlerinden bir örnektir. Öyle ki ertesi gün patlayan mayınlar için hayretini gizleyemeyerek, nasıl olur diyerek kendilerini açık eden Almanlar o mayınları gecenin karanlığında Nusret mayın gemisinin döktüğünden habersizdi. Tabi bu yaptıklarının bedelini, yine kendilerinin çıkartmış olduğu 2. Dünya savaşında da ödediler.
2. Dünya savaşından da tamamen bitmiş tükenmiş olarak çıkan Almanya, 1. Dünya savaşından sonra oluşan istem dışı bir dostluk ve zaten ülkemizde 20 yüzyılın ortasındaki fakirliğin de verdiği ahval ile bizden çok sayıda iş gücü edindi. Kendini toparladı ve dünyanın en büyük sanayi gücü oldu. Şimdi ise ülkemiz aleyhine ne kadar faaliyet varsa destekliyor. Biz zaten Almanya'nın yüzyıl önceki sahte dostluğunu biliyorduk da, bugün de kendilerini iyice açık ettiler. 19. yüzyılda zoraki bir araya getirilerek birleştirilen Almanya, ilerleyen süreçte parçalanır mı Allah bilir; ama şüphesiz bugün yaptıklarından en büyük zararı yarın yine Germany görür.
Diğer yazılarımızda görüşmek üzere, sağlıcakla kalın…
