Yıllar öncesine gittiğimizde her şeyin bugünümüzden daha iyi olduğunu hepimiz görürüz.
Özellikle kültürümüz ve inancımız konusunda birçok şey değişmeye yüz tuttu. Ramazan ayında daha önce daha çok maneviyat yaşanırdı daha çok haz alınırdı ama şimdilerde maalesef buda yok.
Hani önceden top atışları olurdu. İftar vakti top patlatılırdı. Hacivat Karagöz oyunları ile çocuklar daha başka lezzet alırdı ve Ramazan ayında olduklarının farkına varırlardı.
Kandillerde evler ziyaret edilir kapılar çalınır kandil kutlamaları yapılırdı. Davulcular her sokakta davul çalardı. Ezanlar birbiri ardına çınlardı kulaklarımızda.
Her meydanda iftar çadırları kurulurdu, birlik beraberlik içinde iftarın lezzeti o tatlı telaşı yaşanırdı.
Osmanlı şerbetleri dağıtılırdı ve sahura kadar süren bir manevi lezzet vardı. Ama şimdi nasıl? Ne kandiller kutlanır oldu önceki gibi nede ezanlar dalga dalga yayılır oldu. Şimdi tek bir sistemden ezan okunuyor.
Merkezi yerlerin haricinde davulcular pekte olmuyor. İftar vakti top atışları artık yok olmuş ne Hacivat kalmış ne de Karagöz çocukların yüreklerinde.
Aklıma gelmişken yazayım. Geçen senelerde Mustafa paşa camisinde teravih kılmıştım. Her 4 rekât bitişinde cemaat toplu olarak salavat çeker. Yıllardır süregelen bir gelenek bir ibadettir bu.
Ama o gün birde baktım ki, salavat çekilmiyor birisi ilahi okuyor. Yani Diyanet’te Müftülükte şunu çok iyi bilir ki salavatın sevabı ile ilahi sevabı bir olmaz. Zaten millet senede bir toplanıyor onu da salavat lezzetinden mahrum ediyorlar.
Yani niye bu kültürel ibadetlerimiz ve geleneklerimiz değişiyor? Dini en iyi bilenlerin içinde bile olsanız bakıyorsunuz ki değişik ve daha verimsiz şeyler yapılıyor.
Kısacası kültürümüzü yok oluyor. Yeni versiyon gençlikler, modern adamlar, reformist aydınlar derken birde bakıyoruz ki, bize ait olmayan kültürel şeyler bizim içimize kadar girmiş.
Yani moda adı altında yapılan birçok şey bizim kültürümüze darbe yapıyor. Osmanlı evlatlarının diyarında Hans’ların, Tomas’ların kültürleri yeşilleniyor. Ya Rab sen bize sahip çık sen koru imanımızı ve amellerimizi.
