Koro dalgaları olarak adlandırılan bu plazma patlamaları, insan işitme duyusuyla aynı frekansta dalgalanıyor.
Ses sinyallerine dönüştürüldüklerinde, keskin notaları tiz kuş seslerini taklit ediyor.
Araştırmacılar bu tür sesleri daha önce uzayda yakalamışlardı, ancak şimdi cıvıl cıvıl dalgaları çok daha uzaklardan, daha önce hiç ölçülmedikleri Dünya'dan 100 bin kilometre uzaklıktan algıladılar.
Çalışmada yer almayan Iowa Üniversitesi'nden uzay fizikçisi Allison Jaynes, “Bu, bu alanda mümkün olabilecek fizikle ilgili pek çok yeni soru ortaya çıkarıyor” dedi.
Bilim insanları pertürbasyonların nasıl gerçekleştiğinden hala emin değiller, ancak Dünya'nın manyetik alanının bununla bir ilgisi olabileceğini düşünüyorlar.
Koro, 1960'larda Antarktika'daki bir araştırma istasyonundaki alıcılar da dahil olmak üzere onlarca yıldır radyo antenlerinde tespit edildi.
NASA'nın Van Allen Probları adlı ikiz uzay aracı da Dünya'nın radyasyon kuşaklarından gelen cıvıltıları en yeni tespitten daha yakın bir mesafeden duymuştu.
En son notlar NASA'nın 2015 yılında Dünya ve Güneş'in manyetik alanlarını keşfetmek üzere fırlatılan Magnetospheric Multiscale uyduları tarafından alındı. Yeni araştırma çarşamba günü Nature dergisinde yayınlandı.
Koro dalgaları Jüpiter ve Satürn gibi diğer gezegenlerin yakınlarında da tespit edildi. Hatta uydu iletişimini karıştırabilecek yüksek enerjili elektronlar bile üretebilirler.
Beihang Üniversitesi'nden çalışma yazarı Chengming Liu bir e-postada “Bunlar uzaydaki en güçlü ve en önemli dalgalardan biri” dedi.
Yeni keşfedilen koro dalgaları, bilim insanlarının beklemediği şekilde, Dünya'nın manyetik alanının gerildiği bir bölgede tespit edildi. Bu da bu cıvıl cıvıl dalgaların nasıl oluştuğuna dair yeni soruları gündeme getiriyor.
Jaynes, “Bu çok büyüleyici, çok zorlayıcı. Bu olaylardan kesinlikle daha fazlasını bulmamız gerekiyor" dedi.
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.
