Bir Annenin Yardım Çığlığı

Hayatı ameliyat masalarında geçen kızının bacağını kaybetmemesi için yardım çağrısında bulunan çaresiz anne Zeynep Gügercin, "7-8 senedir mücadele ediyoruz, kabullenmesi çok zor bir şey. Belki iyi bir doktor buluruz, ilacı var mıdır, bu tümörden nasıl kurtuluruz bilmiyorum. Yetkililerden ve hayırseverlerden yardım bekliyorum" dedi.

Leyla (18), Zehra (18) adında ikizleri ve Hamza (15) adında oğulları olan Zeynep ve Mustafa Gügercin çifti, 7 senedir iyi huylu fakat agresif bir tümör türü olan desmoid tümör hastası kızları Zehra için mücadele ediyor. Aile Şırnak'ta asgari ücretle geçinirken, birçok ameliyat geçiren Zehra bacağını kaybetme riskiyle karşı karşıya bulunuyor.

Hastalığın ilk olarak kızının bacağında bir şişlikle ortaya çıktığını anlatan anne Gügercin, "Şişliği görünce Şırnak'ta devlet hastanesine götürdüm, MR çekildikten sonra hemen teşhis konuldu, tümör olduğu söylenildi ve Gaziantep'e sevk edildi. Kızım orada 3 ameliyat geçirdi. Ameliyatlardan sonra daha fazla bir şey yapamayacaklarını söyleyerek bizi Ankara'ya sevk ettiler. 4-5 senedir Ankara'ya geliyoruz. Zehra burada da 5 ameliyat geçirdi ama her seferinde tümör yeniden çıktı. Doktorların söylediğinde göre bunun bir ilaç tedavisi de yok. 36 gün ışın tedavisi gördü, tedaviden sonra 3 ameliyat daha geçirdi. Şuanda son kontroller yapıldı ve kalçadan diz altına kadar 4 santimlik tümör daha çıkmış. Son ameliyatında bacağı zor kurtarmışlardı. Ameliyatlar esnasında bacaktaki sinirler de zedelendi, bileğinden itibaren ayağını ve parmaklarını hissetmiyor. Geçen sene ısınmak için sobanın yanına yaklaşmıştı, o sırada hissetmediği için fark etmemiş ve ayağı yanmıştı" şeklinde konuştu.

"Kemoterapiyi kaldıramaz diye uygun görmediler" diyen çaresiz anne, kızının bacağını kaybedecek olmasını kabullenemediğini dile getirerek, "Doktorlar bir daha çıkarsa bacağı kurtaramayız diyorlar, biz de bunu kabullenemiyoruz. En son doktorlara neden böyle his kaybı olduğunu sorduğumda bana, "keselim sizde kurtulun, bizde kurtulalım" dediler" diye konuştu.

"BİR SÜRE KONUŞAMADI AMA TOPARLANDI, ÇOK GÜÇLÜ, ÇOK İNATÇI BİR KIZ"

Kızının çok sessiz bir yapısı olduğunu belirten anne Gügercin, "İlk zamanlar bir süre konuşamadı. Üniversite sınavına ameliyat döneminde girmişti, istediği puanı alamayınca sinirleri daha da bozulmuştu. Ama toparlandı, çok güçlü, çok inatçı bir kız. 7-8 senedir birlikte mücadele ediyoruz. Şırnak'tan Ankara'ya gelip gidişimiz çok zor, otobüsle eve ulaşmamız 20 saat sürüyor. Otobüste hareketsiz kalıp, ayağını uzatamadığı için bacağı morarıp şişiyor. En son Şırnak'a vardığımızda eve girmeden önce acile gitmek zorunda kaldık. Uçakla gelip gitmek masraf, bazen valilik karşılıyor, bazen camideki hocalar para topluyor. Onun dışında kendi imkanlarımla uçakla gelemiyorum. 2-3 gün sonra döneceğiz ama nasıl döneceğimi bilmiyorum. Ankara'da konaklama konusunda da sorun oluyor. Gelmeden önce konukevini arayıp haber veriyoruz, bazen yer bulamıyoruz, dışarıda kalmak zorunda kalıyoruz. Şuanda zaten hastaneden tanıştığımız bir arkadaşın evinde misafiriz. Kabullenmesi çok zor bir şey, yetkililerden yardım bekliyorum. Belki iyi bir doktor buluruz, ilacı var mıdır, bu tümörden nasıl kurtuluruz bilmiyorum. Yetkililerden ve hayırseverlerden yardım bekliyorum" çağrısında bulundu.

Psikolog olmak isteyen ve istediği bölüme aldığı puan yetmediği için üniversite sınavına tekrar hazırlanmak istediğini belirten Zehra ise, en büyük hayallerinden birinin de piyano çalmak olduğunu dile getirdi.