Yusuf Bulut, Gebze’de herkesin tanığı bir isim. 1968 doğumlu ve iki bacağını 6 yaşında çocuk felcinden kaybetti. Çocukluğu da gençliği de hep sıkıntıda geçti. Şimdi ise, çaresizce feryat ediyor. Çünkü, geçimini sağlayamıyor. Çocuklarını okutamıyor, 1 lira bile harçlık veremez duruma gelmiş. Üzerinde yürüdüğü için kollarından iki kez ameliyat olmuş, ancak yine ameliyat olması gerekiyor. Bu kez, şeker ve tansiyon hastası.12 milyar borcu ise, Yusuf’u bunalıma sürüklemiş. Yusuf, devlete, başbakana ve herkese çağrı yapıyor. “Kurtarın beni” diyor.
BACAKLAR YOK ARTIK KOLLARDA İFLAS ETTİ
Yusuf Bulut 25 yıldır, ayakkabı tamirciliği yapıyor. Belediyenin verdiği bir kulübede ekmeğini çıkarmaya çalışıyor ama artık onu da başaramıyor. Hem iş yok hem de artık kolları zor tutuyor. Bacakları olmadığı için ellerinin üzerine yürüdüğünden, kolları da çok hasta artık. İki kez ameliyat olmuş, şimdilerde ise kolları şişmiş ve ağrıyor. Yeni bir ameliyat gerekiyor ama Yusuf, şeker ve tansiyon hastası.
BAYAT EKMEK BİLE ALAMIYORUZ
Yusuf Bulut, “Sürünerek yaşamak zor. Dilencilik yapmamak için yıllardır ayakkabı tamirciliği yaptım. 4 çocuğum var. İkisi okutamadığım için okulu bıraktı. Dershaneye göndereyim dedim, yarı parasını ödeyemedim ve avukata verdiler. Elektrik, su ve aldığım malzemelerin borcu 12 milyarı buldu. Ne mal var ne de mülk. Hiçbir gelirim yok. Ben bu borçları nasıl öderim. Ekmek bile alamıyoruz. Uzun zamandır bir fırınla anlaşıp bayat ekmek aldım. O da birikip 800 lira oldu. Fırın haklı olarak hergün gelip istiyor. Bir hayırsever beni sigortalı yaptı. Bu sayede doktora gidebiliyorum. Devletten bir kuruş gelirim yok. Çarsizim çaresiz.
BAŞKASI SIRTINDA YAŞAMAKTAN USANDIM
Yusuf Bulut’un oğlu Salih, babasını sırtında evden işe, işten eve götürüyor. Salih, üzgün ve yaşlı gözlerle bugüne kadar evlerine yeni bir eşya girmediğini, devletin kendilerine bir yardımı olmadığını, okulu bırakmak zorunda kaldığını anlatıyor. Küçük kızı Fatma ise, okumak istediğini ancak hiç harçlık yüzü görmediğini okul ihtiyaçlarını karşılayamadığını anlatıyor. Küçük kalbi ile Başbakan R. Tayyip Erdoğan’a çağrı yaparak, “kurtarın bizi”diye feryat ediyor. Okula giderken 1 lira bile bulamadıklarını ağlayarak anlatıyor.
EŞİ DE HASTA
Kirazpınar mevkiinde bir gecekonduda oturan Yusuf’un eşi de ameliyatlı ve hasta. Yusuf, utanmıyor ama çok üzülüyor, çocuklarına yeni birşey alamamaktan dolayı.
Uzun uğraşlar sonucu belediye tarafından bir sakat arabasısı verildi. Ancak, araba hergün arıza yapıyor. Tamir parasını ödeyemiyor. Araba olmazsa kulübesine gidemiyor. Gidemeyince, hepten aç ve bayat ekmek bile alamıyor. Yusuf, “bu zamana kadar hiç böyle olmamıştık. Artık, her bakımdan iflas ettim. Devlet bana sahip çıkmalı. Ne emeklilik var ne de gelir. Çocuklarımın okumasını sağlamalı.” dedi.