Niğde'nin tek kalaycısı olan Mehmet Kaya, mesleğini sürdürecek çırak bulamadığını belirtti. Kaya, "7 yaşından bu yana bu meslekle uğraşıyorum. Tek kişiyle yapılacak iş değil. Kimse istemediği için çırak yetiştiremiyoruz. Sanat öldü. Eski düzen kalmadı. Kendimiz yapıyoruz. Eskiden işlerimiz iyiydi. Köylere giderdik. Gelen çok olurdu, bayramlarda kalaylatırlardı. Bağa bahçeye göçerken kalaylatırlardı. Bağdan şehre göçtükleri zaman kalaylatırlardı. Tertemiz boncuk gibi bayramlarda dizerlerdi evlere. Şimdi onlar hep kalktı, alüminyum çelik gelince bizim işlerimiz bitme noktasına geldi" dedi.
Geçmişte tren kömürüyle kalay yaptıklarını belirten Kaya, "Tren kömürünü topluyorlardı, biz de satın alıyorduk. Kömürlü trenler de kalkınca kömür işi bitti. Artık tüplü ocaklarda yapıyoruz. Kalaylı kaplar diğer malzemelere göre daha sağlıklı. Yemekleri de güzel olur. Birinci sırada toprak tencere, ikinci sırada da bakır gelir. Ama bunu bilmiyorlar. Bilmedikleri için de çelik diyorlar. Çelik dediğin de saç. Şimdi meraklı olanlar getiriyor. Anamdan hediye diyor. Babamdan hediye diyor. Nenemden hatıra diyor. Bu işlere kaldık" diye konuştu.
