Biraz şöyle nabız yokladığımda sevgili okurlarımız , takipçilerimizin bir kısmının ne yaptığımı anlayamadığını farkettim. Yeniden konuyu açıklığa kavuşturmam gerektiği ihtiyacını  duydum. Marmara Gazetesi Basın İlan Kurumu’na bağlı ve resmi ilan hakkına sahip olan Gebze’de bulunan dört gazeteden biriydi..

Gazete basmak zorunda olmamın yanısıra aynı zamanda internet haberciğinide sürdürüyordum. Basın İlan Kurumu’na bağlı olduğum ve yazılı basın hakkımı sürdürdüğüm sürecede  gazete çıkarmak zorundaydım. Gazete çıkarmamam için ya tamamen baskı işini bitirip haklarımdan muaf olmam gerekiyordu ya da haklarımı devretmem gerekiyordu. Kendi kurduğum bir gazete olmadığı için kapatma hakkını kendimde görmedim. 15 yıldır verilen bir emek var ve bu 15 yılın 2 yılı benim emeğim sonuç olarak ben kurmadım ki ben kapatayım. Düşüncesiyle ve artık gazete çıkarmadan işimi yapmak istediğimden dolayı gazetenin yazılı basın haklarını devretmek zorunda kaldım.

Neden gazete çıkarmak istemiyorum sorusunun cevabına gelince;Tabi ki sebep çok buradan teker teker bunları yazmak yerine sadece iki konu üzerinden açıklama yapmam yeterli olacak.Bu yazıyı okuyan kaç kişi aboneydi veya gazete almak için hergün bayi ye gidiyordu ? Tabi ki bu sayı toplasan el parmaklarını geçmez. Abone yapmak zorunluluğumuz ve bayi satış zorunluluğumuz vardı ve bu rakamları yakalamak için neredeyse zorla abone yapıyorduk. Çoğu hatır için abone oluyordu. Kimse fiyatı 75 kuruş olan gazeteyi almak dahi istemiyordu.

Peki ben gazeteyi ne için basacağım çöpe gitsin diye mi ? Öylede oluyordu. Yüksek maliyet harcayıp çıkardığım gazeteyi iki senedir çöpe atıyorum varsayarak işimi yürüttüm. Ulusal gazetelerin dahi tirajları kayda değer rakamlarda düşüş göstermişken ve onlar varken yerel gazeteler hiç rağbet görmüyor.

Bir diğer sebep ise kimsenin kuralları ile iş yapmadan kendi kurallarımı koyarak kendi kurallarımla çalışmak istemem. Çünkü kendi işimde olsa devam ettirdiğim sürece birilerinin boyunduruğu altında işimi yapmak zorunda kaldım ve başkalarının kurallarıyla çalışmak yerimde saymama neden oldu. Bu kuralsız kuralcılıktan uzak olarak işimi yapmamda ancak internet haberciliğinde mümkün oldu.

İnternet haberciliğini  kendi kurallarımla yapıyorum ve İnternet sitemi sıfır ziyaretçiden aylık en az 1 buçuk milyon ziyaretçiye çıkardım ve yükselişimiz devam ediyor.Emeklerimin karşılığını internet haberciliğinden alıyorum.

Teknolojinin gelişmesi,cep telefonlarından dahi haber okunabilmesi,gazeteleri ihtiyaç olmaktan çıkardı ve  gazete alma ihtiyacını otomatik olarak ortadan kaldırdı.Günümüzde son dakika olarak haberi ne kadar erken duyurursanız o kadar avantajlısınız ve buda gazeteyle değil internet haberciliğiyle mümkün.

Sonuç olarak 2 yıl boyunca Marmara Gazetesi adı altında çıkardığım gazeteler Basın İlan Kurumu’ndan isim değişikliği onaylanana kadar bir süre yine Marmara Gazetesi olarak çıkmaya devam ettikten sonra Kulis haber olarak yayınlarına devam edecek.Bende patentini almış olduğum isim hakkı bende bulunan yine resmi olarak devam ettirdiğim Marmara Gazetesi adı altında www.marmaragazetesi.com adresinden internet haberciliğine devam ediyorum.Herşey  mail adreslerimiz,iş adreslerimiz,çalışma şeklimiz aynı. Sadece Basın İlan Kurumu ile ilişiğimi keserek şimdilik sadece gazete çıkarmıyorum fakat sonradan ihtiyaç halinde yine Marmara Gazetesi adıyla çıkarabilirim. Umarım bu sefer anlaşılabilmişimdir.Sağlıcakla kalın……