Covid belası ortaya çıktığından beri bir takım şüpheleri üzerinde barındırsa dahi ortada bir de gerçek var. Virüsten can kaybı artık yüzün üzerinde seyretmeye başladı. Tabi ki kışa giriyor olmamızla birlikte yazdan kalan zevklere ara verip evlere kapanmamız gerekiyor. Devlet ricalimiz böyle istiyor.
Lakin yazdan kalma keyfi davranışların bedelini hastalığa yenik düşenlerle sağlık çalışanları ödüyor. Bazı vurdumduymaz tipler maske mesafe kurallarına uymadıkları için virüsün değirmenine adeta su taşıdılar. Dikkat ettiyseniz temizlikten bahsetmedim. Çünkü orada benim kafamda soru işaretleri ve tereddütlerim var.
Hijyenik ortamı sağlamak için evlerde normal kullandığımız temizlik maddelerinin virüsü engellediği söylendi bilimi adamları tarafından. Virüsün yapısı hakkında çok bilgi sahibi değilim. Ancak bir kimyacı olarak temizlik maddelerinin içeriğini az çok bilirim. Kafamdaki sorular, temizlik maddelerinin virüse karşı etkisinin bilinmesine rağmen aşı bugüne kadar niye bulunamıyor? Her konuda dünyaya akıl satan Amerika ve Avrupa devletleri virüs konusunda nasıl böyle aciz kalabiliyor? Hem de ölüm oranı bizimkinden iki üç kat daha fazla olmasına rağmen.
Gelelim Çin’e. İlk virüsün Wuhan kentinden çıktığı duyuruldu dünyaya. Hatta yerlerde sürünen, yürürken düşen insanlar servis edildi bütün dünyaya. Ne kadar sürdü bilmiyorum ama bıçak gibi bir anda kesildi virüs haberleri. Başka ilginç tarafı da Çin’in başkenti Pekin’de hiç görülmedi virüs. En büyük kenti olan Şangay’da da hakeza virüs haberlerine rastlanmadı. Ama bizim en ücra köylerimize kadar girdi bu namussuz.
Artık ülkelerin ekonomik savaşı mı, teknolojik savaşı mı bunu zamanla belki öğreniriz. Ancak ne var ki ortada sonuçları vahim bir tablo var. Bunca uyarılara ve tedbirlere rağmen umursamaz insanlar illaki ölmek istiyorlarsa gitsinler boğaz köprüsünden atlasınlar. Yazıktır, ayıptır günahtır onca sağlık çalışanlarına ve masumane ölenlere.
İki defadır Ankara şehir hastanesine gidiyorum. Çok şükür bende çıkmadı, şimdilik. Genel hastane ve nöroloji bölümlerini pandemi hastanesi yapmışlar. Genel hastanede poliklinik hizmetleri verilmiyor. Ben de aracımı tam morgun önüne park etmişim. İçeride o zor şartlarda çalışanlara mı üzülürsünüz, morgun önünde gözü yaşlı insanlara mı acırsınız, valla bilemedim. Cenaze arabalarının biri gidiyor diğeri geliyor. Yapmayın Allah aşkına, uyun kurallara. Sokağa Çık-mayın. Evde kalınca ölmezsiniz ama bilin ki sokaklar ölüm kusuyor.
Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…
