Yaklaşık bir yıl öncesinde “Dâvet” başlığı ile bir yazı yazmıştım. Minarelerden yükselen ezan seslerinin önemini işaret etmiştim. Güzel okunmalı, müezzinler önemli diye…
04 Mart Pazar sabahı KYK Gebze Yurdu öğrencileri ile birlikte bir sabah namazını Çoban Mustafa Paşa Camiinde edâ ettim. “Bize Ne?” diyebilirsiniz… Okudukça sanırım anlatabildiğim hissini yaşayacağım. Arz edeyim…
Başlangıç normal. Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu Gebze Yurt Müdürlüğünün İlçe Müftülüğü iş birliği ile organize edilen normal bir program. Sabah namazını kıldık. Cami tıka- basa dolu. Cemaatin yarıya yakını genç insanlar. Bu işin en güzel yanı. Efendim namazı kıldıktan sonra hani acele ederiz ya bir an önce çıkalım diye… Sanki fena bir yerden kaçıyormuşçasına… Ayaklandım, çıkacağım… Bir sedâ !... “Duuurrrrr!....” diye bağıdı sanki. Kafama vururcasına. Bu ses İmam-Hatip İrfan Hocanın muhteşem Kur’an-ı Kerim tilavetinden sonra müezzinin salavat getirme sesiydi. Arkasından Esmâ Zikri, Kelime-i Tevhîd ve tahliller… Cemaat tek bir ağız oldu. Çiniler dile geldi desem mübalağa etmiş olmam. Yârab bu ne güzellik… Yarım saatten fazla sürdü. Namaza giderken sadece kahvaltı verilecek biliyordum. Ne hâcet? Mânevi iklim doyurdu bir kere. Birkaç esnaf dışında kimse çıkmak istemedi. Huşû vardı. Göz yaşlarından ıslanan dizler gördüm. Bu ne açlık?
Unutulmaya yüz tutmuş, daha önce katıldığım birkaç anane geldi aklıma. Filizlenmiş, boy veriyordu yeniden. Nihayetinde bizde insanız. Ağladım. Ağlattılar bizi de… Ama sevinçten, huzurdan, mâneviyata olan açlığımızdan… Bunu hatırlamak, idrak etmenin verdiği buruk sevinçten…
Y’arab devlete zeval verme!... Biliyorum ki ahir zamanda İslam bu milletin omuzlarında yükselecek, nurunu bu milletin vesilesiyle tamamlayacaksın. Bu millete güç ver!... Mazlumlara olan kadife yüreğinin yanı sıra, zalimlere karşı demir bir yumruk olmasını nasîp et. Açlık ile sınama!... Zira Ehl-i İslam’ın hâdimi bu millet. Yer yüzündeki gölgen olan bu milleti, dâhili ve hârici düşmanlarına karşı muzaffer kıl!... Aminnnn….
Evet kıymetli okurlarım. Namaz aynı namazdı. Her zaman ki gibi iki rekatı farz, iki rekatı sünnet olan bildiğimiz sabah namazı… Kıraat güzeldi… Sunum bam başka!... Cemaat bir başka güzeldi… Hava bir başka güzel… Kahvaltı aralarında sohbetin tadı başkaydı… Lokmaları öğrenciler ile paylaşmak fevkalade…
Yârab artsın bu görüntüler… Şahlandır artık şu ümmeti… Sen her şeye kâdirsin. Aminnn…
Not : Bu program Cumartesi-Pazar günleri sabah namazını müteakip her hafta devam ediyor. Benim gibi aç olduğunu hisseden değerli okurlarıma önemle ilan ediyorum.
Benden söylemesi !...
