Almanya'da yaşarken tatile geldiği Kırşehir'de askere alınan Karahan, Manisa ve Osmaniye'deki birliklerde eğitim gördükten sonra 1974 yılında Kıbrıs Barış Harekatına katıldı.

Komutan şoförü olarak görev yapan, iyi derecede Almanca bilmesi nedeniyle barış gücü askerleriyle irtibat kurulmasında yardımcı olan Karahan, burada çektirdiği fotoğraflar ve harekat sırasında topladığı objeleri yaklaşık 5 yıl önce Kırşehir'deki evinin bir odasında sergilemeye başladı.

Karahan, KKTC Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş'ın 2000'li yıllarda Kırşehir ziyaretinde takdim ettiği plaketi odasının en özel yerinde saklıyor.

Türkiye Muharip Gaziler Derneği Kırşehir Şubesi Genel Sekreteri olarak görev yapan Ali Karahan, AA muhabirine, yaklaşık 47 yıllık hatıralarının bulunduğu odanın kendisi için çok özel olduğunu söyledi.

Zamanının büyük bölümünü burada geçirdiğini belirten Karahan, "20-30 senedir bunlarla ilgiliyim. Eskiye merakım var. 5 sene önce de bu odayı oluşturdum. Daha yüzlerce koyacak fotoğrafım var ama yerim yok. Ben bu odaya girdiğimde 1974'e geri gidiyorum. Anılarımı tazeliyorum. Bazen gece yarılarına kadar oturuyorum, anılarım tazeleniyor." dedi.

Odada her fotoğrafın ve objenin bir anısı olduğunu vurgulayan Karahan, "Plaket, rahmetli Rauf Denktaş'tan kalan en önemli anıdır benim için. O zaman zor şartlarda hatıra olarak getirebildiğim her şeyi getirmeye çalıştım. Küçük bir palam var. O zamanın sosyal hayatında kullanılan objeleri çok getirdim. Bazılarını yakınlarıma hediye olarak verdim. Evimde en rahat ettiğim odam burası." diye konuştu.

Kurtardığı Rum aileye Türk askerinin şefkat ve merhametini gösterdi

Harekat sırasında yaşadığı bir anısını da anlatan Karahan, Girne dağlarında ev aramaları sırasında bulduğu sivil Rum aileyi, Türk askerinin merhamet ve şefkatini göstererek komutanıyla kampa götürdüğünü söyledi.

O ailenin bu şefkat ve merhametten dolayı harekattan sonra Türk bölgesinde yaşamaya devam ettiğini anlatan Karahan, turist rehberi olarak çalıştığı yıllarda Kıbrıs gezilerinde onları bulduğunu ve 10 yıl öncesine kadar da ziyaret ettiğini dile getirdi.

Daha sonra irtibatlarının kesildiğini aktaran Karahan, şunları kaydetti:

"Bu aileyi ben orada bulmamış olsaydım belki de bir havan topuyla öleceklerdi. Bu aileye bir nevi hayat verdim. Gencecik, bir çocukları olan çekirdek bir aileydi. O zamanlar bizim esirlerimizi diri diri toprağa gömüyorlardı, bunları duyuyorduk. Biz öyle yapmadığımız gibi koruma altına alarak, esir kampına götürdük. Bunların hepsi oradan hayata tutundular. Şimdi o çocuğu görsem 'canım ciğerim' derim. Küçük çocuğun adını da ben Nadin olarak koymuştum. Bu mücadelenin adı her ne kadar savaş da olsa biz onları sivil insanlar olarak gördük. Bu insanları hayata döndürdüğüm için de çok gururluyum."AA