En kötü kanunun kanunsuzluktan daha iyi olduğunu düşünüyorum.

Ancak! ne var ki ahlaki değerleri yok olmamış toplumlar için geçerlidir bu düşünce.

Ahlakın olmadığı veya dejenere olduğu toplumlar da en baba kanunu çıkarsanız da uygulayamazsınız.

Ya da sistemin adı ister monarşi, ister demokrasi, isterse de şeriat olsun durum değişmez.

Yıllardır yerleştirilmeye çalışılan batı tarzı demokrasinin ülkeyi getirdiği hali görmek için akşam haberlerini izlemek yeterlidir sanırım.

Veya batının demokrasi götürdüğü yerlere bir bakmak lazım.

Anlatılan demokrasiyle sahada uygulanan arasındaki bariz farkı görürsünüz.

Her ne kadar bireyin özgürlüğü diye tarif edilse de bütün beşeri ideolojilerde olduğu gibi güçlünün borusunun öttüğü sistem olarak uygulanıyor.

Öyle ki suç işlemeyi bir güç haline getirip sokak da sıradan insanlara bile rahatlıkla cinayet işleme serbestliği veriyor adeta.

Genç delikanlı cinayetten yakalanmış, polis otosuna götürülürken gazetecilerin sorusuna, 2-3 aya yatar çıkarım diye biliyor.

Ya da bir başkası sokak ortasında kadını dövüyor, öldürüyor hiçbir şey olmamış gibi elini kolunu sallayıp gidiyor.

Hadi baklavacıları kapıda karşılayan emniyet amirleri var da bunları ceza evlerinde kimler, nasıl karşılıyor?

Sosyal medya da Abdullah Naci kardeşim okula ilk başladığında Türkçe soruya Kürtçe cevap verdiği için öğretmenden yediği dayağa serzenişte bulunmuş.

Alaturka demokrasilerde dayakla insan terbiyesi yapılıyordu. O dönemler bizde dayak tezgahından geçenlerdeniz.

Modern demokrasi level atladı, artık isteyen rahatlıkla suç işleyebiliyor.

Ladin gibi Bağdadi gibi işiniz bitince de üst seviye demokratlar da sizi tarihin çöp sepetine atıyor. Onlar de suç işleme sınırı da yok.

İnsani alt yapısı olmayan demokrasiler suçlu üretme mekanizmalarına dönüşüyor. Güzelim ülkemizi de suç cennetine çeviriyor.

Haydi kalın sağlıcakla, selam ve dua ile…